☉ Arrigorriaga
Karmelo Ayesta: “Hizkuntzaren armairutik atera nahi nuen”
Goza daiteke gehiago liburua argitaratu du Karmelo Ayesta zeberioarrak eta apirilaren 27an 18:30ean aurkeztuko du Basauriko Euskarabila Elkartean.
Arrigorriagan bizi da Karmelo Ayesta (Zeberio, 1963). Ingeniaria da, automobilgintzan espezializatua, eta gaur egun enpresa-aholkularia da. EGA gaindituta izan arren, Maizpide Euskaltegian eman zuen izena euskara hobetzeko. Era berean, Asmoz fundazioaren Hiznet eta Linguanet hizkuntz plangintzako graduondoko ikasketak egin ondoren, HUHEZIren Euskal Kulturgintzaren Transmisioa aditu-tituluan hartu zuen parte eta azken ikastaro hori abiapuntu hartuta sortu du Goza daiteke gehiago – Euskaldun baten hizkuntza bidaia (Utriusque Vasconiae, 2014) liburua.
Automobilgintzan aditua zara, baina euskararen inguruko liburu bat argitaratu duzu.
Egia esan, hasieran ez nuen buruan libururik idaztea. Hiru arrazoi nagusi izan nituen euskararen gaineko hausnarketak idazteko: alde batetik, euskararen erabilera indartu nahi nuen nire inguruan; beste batetik, barnean neraman istorioa atera nahi nuen azalera, hau da, hizkuntzaren armairutik irten nahi nuen; eta azkenik, euskara landu nahi nuen eta idaztea zen horretarako tresna. Lagunek eta euskaltegiko irakasleek animatu ninduten liburua osatzera.
Euskaldunak garela badiogu, euskara erabiltzea dagokigu”
100 orrialdetan euskararen erabilera sustatzeko gako asko ematen dituzu.
Liburuak ideia nagusi bat dauka: gure esku dago euskararen erabilera indartzea, posible da, eta sano goza daiteke euskalduntze-bidaia horretan. Hiru osagai ditu liburuak: hausnarketa pertsonalak, diziplina askoren ideiekin osatutako metodologia eta inguruko esperientzien narrazioak. Irakurle askok esan didate zeharo identifikatzen direla liburuan kontatzen ditudan kontu askorekin. Nik uste dut liburu hurbila eta irakurtzeko erraza dela, eta euskalduntzearen gaineko ikuspuntu berria dakarrela.
Hitzaurrearen lehenengo lerroak zera dio: “Behin batean euskaldun izatea erabaki nuen”.
Esaldi horrekin esan nahi nuen gaur egun euskaldun izan edo ez norberak erabakitzen duela. Horren jakitun izan behar dugu. Erabaki irmoa hartu ezean, zaila da euskaraz bizitzea. Nire kasuan, hiru une erabakigarri izan ziren. Lehena, umetan, senide batek anaiari eta bioi buruz “ene, maketotxuak dira, ala?” esan zuenean. Bigarrena, gaztetan, orduko neskalagunarekin -gaur egungo emaztearekin- batera euskara ikastea eta ingeniaritza-proiektua euskaraz egitea erabaki nuenean. Eta hirugarrena, orain hamar urte edo, euskalgintzan murgiltzen hasi nintzenean.
Nola ikusten duzu gaur egungo euskararen egoera Hego Uribe eskualdean?
Euskara erabiltzeko gaitasunari dagokionez, aurrerapauso itzelak egon dira azken hamarkadetan. Gaur egun, erdaldun elebakarrak gutxienak dira. Gehienok euskaldunak edo ia-euskaldunak gara. Galdakaon, Zaratamon eta Ugaon, esaterako, gehiago dira euskaldun osoak erdaldun elebakarrak baino. Hala eta guztiz ere, ez da erabileran ikusten aldaketa hori. Hor dago gure erronka.
Hori da hain zuzen liburuan plazaratu duzuna: “Euskararen erabilera ez da ez igo ez jaitsi, eta noraezean gabiltza erabilera indartzeko, zer egin jakin gabe”.
Horrela da: 2011ko inkestan, Arrigorriagan, esaterako, kale-erabilera ez zen %10era heldu, eta azken urteotan ez da igo. Beharbada, jaitsi egin da. Instituzioen eta euskalgintzaren hizkuntz politikak, estrategiek eta ekintza-planek eragina badute, baina ez dira erabakigarriak. Gizaki libreak gara eta geuk erabakitzen dugu hizkuntz ohitura aldatu edo ez.
Aurreiritziak gainditu, lotsak astindu eta euskaraz egin behar diegu ulertzen duten guztiei”
Erabilera sustatzeko berba egitea nahikoa al da?
Erabilera indartzearen gakoa, nire iritzian, hiztunon arteko elkarlanean eta inplikazioan dago. Uste dut Lazkao Txikik horrela erantzun ziola galderari: “Ze eingo diau, ba, hitz eiñ!”. Hizkuntz jokabide eredugarria erakutsi behar dugu euskaldunok: aurreiritziak gainditu, lotsak astindu eta euskaraz egin behar diegu ulertzen duten guztiei. Euskaldunak garela badiogu, euskara erabiltzea dagokigu.
Nola goza daiteke euskara eta nola goza daiteke euskaraz?
Euskarak gozamen handiak ekarri dizkit niri: lagun berri asko egin ditut eta mundu berri bat ezagutu dut euskarari esker. Euskararen munduak erakargarri egiten zaizkidan balio asko ditu, esate baterako, aniztasuna, askatasuna, elkarlana eta errespetua. Pertsona zoragarriak ezagutu ditut euskal komunitatean eta sano gozatzen dut harreman horiei esker. Goza daiteke gehiago liburua idaztea edo elkarrizketa hau egitea ez zen posible izango euskara barik. Nola goza daiteke? Euskara erabiliz eta euskal komunitatean murgilduz.
☉ Arrigorriaga
‘Txapel’ek ‘Izarrak eta Haitzak’ liburua aurkeztuko du Pou anaiekin, Durangon
Abenduaren 6an, 17:00etatik 19:00ak arte Pou Anaiekin batera egongo da bere azken liburua sinatzen
Bihar, abenduaren 6an, ‘Izarrak eta Haitzak’ liburua aurkezten egongo da Karlos Aretxabaleta ‘Txapel’ arrigorriagarra.
12:00etatik 13:00ak arte Sua Edizioaken saltokian izango da (35 eta 38 zenbakien artean). Arratsaldean, 17:00etatik 19:00ak arte Pou Anaiekin batera egongo da bere azken liburua sinatzen, saltokian.
Gaur bertan zabaldu dituzte Durangoko Azokaren ateak eta 59. edizio honek Hego Uribeko hainbat sortzaileen lanak hartu ditu: Goio Ramos, Antton Irusta, Jon Arretxe, Julen Gabiria, Iskander Sagarminaga eta Eider Eibar eta Jon Eguskiza eta Kepa Otaegi.
Izarrak eta Haitzak
Txapelek mendi kirolaren inguruko Izarrak eta Haitzak izeneko liburua kaleratu zuen joan den apirilean. Azken lan honetan mendi literatura klasikotik urrundu eta 20 kirolari ospetsuen errelatuak “nobelatu” ditu, irakurleengana hurbilduz: “Ia bi urte dira proiektu hau martxan jarri nuenetik, eta azkenean argia ikusi du, argia”, izan ziren idazlearen berbak eta mendiko kirolari entzutetsuen ateak jo ditu azken bi urteetan beren esperientziak gertutik ezagutzeko. Liburu honen salmentaren bitartez lortutako irabaziak SOS Himalaya Fundazioari emango dizkio idazleak.
Txapelek Edurne Pasaban, Juanjo San Sebastian, Pou anaiak, Alex Txikon, Oihana Azkorbebeitia, Mikel Zabalza, Alberto Iñurrategi, Ekaitz Maiz, Imanol Amundarain, Irati Anda, Iker Arroitajauregi eta Iñigo Basterraren testigantzak jaso ditu SUA Edizioak kaleratutako liburu honetan, Juanra Madariagaren hitzaurrearekin eta Ioritz Gonzalez Lertxundiren itxierarekin.
☉ Arrigorriaga
Arrigorriagako Gazteguneak Gabonetako irteera antolatu du Donostiako izotz pista eta ihes gelara
Irteeran izena emateko azken eguna abenduaren 15a izango da. Izen emateak Gaztegunean bertan edo Abusuko HAZen egin daitezke
Abenduaren 28an egun osoko irteera prestatu du Arrigorriagako Gazteguneak Donostiara. Bertan parte hartuko dutenek izotz pistan irristatzeko eta euskal mitologian girotutako ihes-gelan parte hartzeko aukera izango dute.
Goizean Txuri Urdin izotz jauregia bisitatuko dute gazteek eta bazkalostean ihes-gelara abiatuko dira parte-hartzaileak: “Bertan, talde txikietan hainbat erronkari aurre egin beharko diote parte-hartzaileek: igarkizunak asmatu, giltzarrapoak ireki…”, azaldu dute Gaztegunetik.
Irteeran izena emateko azken eguna abenduaren 15a izango da. Izen emateak Gaztegunean bertan edo Abusuko HAZen egin daitezke eta honako baldintzak bete behar dituzte interesdunek: 12 eta 17 urte bitarteko gazteak izatea eta Arrigorriagan erroldatuta egotea: “Guztira, 20 leku daude eta, eskainitako lekuak baino eskaera gehiago egotekotan, zozketa egingo dute Gaztegunean”, azaldu dute antolatzaileek.
☉ Arrigorriaga
Ixone Garmendia: «Karpatoetan ez genuen hartzekin arazorik izan bertakoen gomendioei kasu egin genielako»
Ixone Garmendiak bere lehen bizikleta bidaia egin zuen joan den udan, non eta Transilvanian (Errumania), bikotekidearekin batera. Bere bizipenak Arrigorriagako Mendi Jardunaldietan kontatu ditu joan den azaroan, bertan filmatutako irudiekin batera
Ixone Garmendia Garaizabalek (Arrigorriaga, 1993) mendia biziki maite du, eta joan den udan ametsetako plan zoragarri bat zeukan buruan: eskaladako ekipoa motxilan sartu, hegazkin batera igo eta Errumanian lur hartu, Transilvanian. “Transilvania” hitza Googleatu besterik ez dago Errumaniako baso idilikoez jabetzeko: kolorez betetako basoak, eskalada praktikatzeko haitz izugarriak… natura maitaleen oasi bat Europan.
Bidaia hasteko astebete falta zenean, baina, aurreikusitako aldrebestuko zitzaion Garmendiari: lesio bat izan zuen eta erabaki garrantzitsu bat hartzeko beharrean ikusi zuen bere burua. Beraz, eskalada ekipoa zorrotik atera eta horren ordez aitak oparitutako bizikleta fakturatu zuen Loiuko aireportuan.
Ixone, bere mutil-lagunarekin batera Karpatoetan izan da lagun batzuek eman zizkieten ibilbide batzuen bidez sekula ahaztuko ez dutenbidaia gauzatuz bizikleta gainean. Arrigorriagara bueltan, Garmendiak Padura Mendi Taldeak joan den azaroaren hasieran antolatutako Mendi Jardunaldietan hartu zuen parte, bidaian zehar filmatutako dokumental batekin bere abenturak eta desbenturak herritarrei kontatzen. GEURIAk gaztearekin elkartzeko aukera izan du eta Transilvania ez bada ere, Mendikosoloko paradisuan bertan egin diogu elkarrizketa eta argazki saio arina.
Transilvanian izan zinen bizikletarekin joan den udan. Nolako esperientzia izan da zuretzat? Oso ona eta aberasgarria. Esperientzia erabat berria izan da niretzat. Mendian ibilita nengoen, baina bizikletarekin ez nuen era honetako bidaia luzerik egina momentura arte. Aitak eta biok asteburuetan bizikleta hartu eta ibilaldiak egiten genituen handik eta hemendik. Bertatik datorkit bi gurpiletan ibiltzeko zaletasuna.
Bizikleta hartu eta ia 3.000 kilometrora joan zinen, Errumanian bidaia bat egitera. Zergatik Transilvania? Kontua da hasierako asmoa Transilvaniara eskalada egitera joatea zela.
Benetan? (Barreak) Bai. Baina min hartu eta hasierako ideia hura bertan behera gelditu zen. Astebeteko tartea geneukan bidaia hura birplanteatzeko, zer egin edo nondik jo erabakitzeko: lesioa joan den ekainaren 25ean egin nuen eta oporrak 30ean hartzen nituen, hau da, bost egun geroago. Alde egiteko gogo handia neukan eta beraz, astebeteko epe horretan jaio zen Transilvaniatik bizikletan ibilbidea egitearen ideia. Nire mutilak lanean galdetu zuen oporrak tarte horretan hartzearen ideia eta baietz esan zioten.
Baina nola aldatu zenuten eskalada egitearen plana bizikleta hartzearenarekin? Mutilaren lankideek egindako bidaia zen. Beraiek egindako bidaiaren ibilbidea eman ziguten. Horrela jaio zen ideia.
Nola joan zineten bertara? Furgonetan edo? Hegazkinean. Lagunek ere hegazkinean egin zuten bidaia Errumaniaraino. Bakoitzak 150-200 euro ordaindu behar zituen bizikleta Errumaniara eraman ahal izateko.
Zuen kasuan zenbat joan zineten bertara eta zenbat egun eman dituzue bertan? Mutil laguna eta biok joan ginen eta 24 egun eman genituen Transilvanian: uztailaren 3an abiatu ginen eta 27an itzuli.Abentura ederra!
Kontraste handiko lekua da Transilvania eta bertako paisaiek ez dute zerikusirik udan edo neguan. Bero handia izan genuen bertan. 30-31 gradu inguru izan genituen egunero bizikleta gainean. Hiru egunez euria izan genuen baina gainontzekoetan beroa izan zen protagonista nagusia.
Gainera, trafikoa ekiditeko bigarren mailako errepideak aukeratu genituen eta gure ibilbidean ura hartzeko aukera oso gutxi zegoen. Egunero egiten genituen ibilbideak nahiko luzeak ziren, 50 eta 100 kilometro ingurukoak, eta uste baino pisu gehiago generaman. Horregatik ezin genuen bost litroko ur botilarik garraiatu. Uraren arazoaz gainera hartzen kontua dago hor ere.
Nola “hartzen kontua”? Hartz pila daude egon ginen lekuan. Hasierako ibilbidean ez zegoen inolako arriskurik baina egunek aurrera egin ahala hartzak topatzea oso ohikoa omen da Karpatoen bihotzean. Izan ere, bidean gindoazela auto eta moto gidariek abisatzen gintuzten. Gure ibilbideak basoan zehar egin genituen eta zonalde horiek animalia hauen bizilekua da.
Animalia hauekin arazorik izan ez badugu gidariek errepidean buelta eman eta kontuz ibiltzeko gomendioei so egin genielako da: “Lau hartz daude hor aurrean, ez jarraitu”, esan ziguten behin. Gainera, Errumanian, mugikorra GPSa aktibatuta badaramazu, alerta jakin batzuk jasotzen dituzu eta horietako abisu batzuk zonalde jakin horretan hartzak daudela iragartzen diete erabiltzaileei.
Basoak aipatu dituzu. Aldea dago Transilvania eta Euskal Herriko paisaien artean? Gu Karpatoetan egon ginen eta portuak igo genituen baina gure zonaldea oro har ez zen oso menditsua izan. Alde handia dago azpiegiturei dagokienez: herriak, errepideetako egoerak ez dauka zerikusirik hemen topa daitezkeenekin; Errumaniakoak askoz okerrago daude.
Berdin gertatzen da bizikletentzako azpiegiturekin? Hiri handietan bidegorriak egon bazeuden, baina han “bideberdeak” dira (barreak). Baina gu oso hiri gutxitan izan gara, egia esateko; jende gutxi bizi den herrietatik igaro gara Errumanian. Beraz, errepidean oso jende gutxi ikusten genuen, batez ere nekazariak eta abereak ikusi genituen inguru horietatik.
Eta zelakoa da bertako jendea? Leku guztietan bezala, denetarik egongo da, baina guk jende jatorra ezagutu genuen bidean zehar. Hasieran kanpotar moduan ikusi gintuzten eta haiei ere arraroa egiten zitzaien.
Baina tira, zonaldearen araberako zerbait da hori: landa eremuetan jendea ez dago gu bezalako turistak ikustera ohituta eta ez dira gehiegi hurbiltzen. Baina tira, guk kalean egiten genuen lo eta askotan kafea edo ura izaten genuen hurrengo goizean jaikitzen ginenean. Zortea izan genuen. Gainera, bizikleta izorratu zitzaigunean ere tipo batek gu ulertu barik lagun baten etxera eraman gintuen txirrindula konpontzeko.
Hain urrun bizikletarekin bidaiatzen denean norberaren garraiobidea izorratzea da abenturazalearen amets gaiztoetako bat. Gainera, bioi izorratu zitzaigun bizikleta (barreak). Anderri ganbera izorratu zitzaion. Generaman pisua hain zen handia ezen gurpilak aire gutxi zeramala ematen zuen, eta Anderrek uste zuen irtenbidea aire gehiago ematea zela eta gurpila lehertu zuen azkenean. Zaila da oreka hori aurkitzea, egia esan.
Baina ganbera bat lehertzeko pisu asko eraman behar da bizikletan, eta presio gehiegi ganberan. Zer eramaten zenuten bi gurpilen gainean bada? Gure hasierako helburua autosufizienteak izatea zen bidaia honetan, hotelik edo antzekorik erabili gabe. Beraz, esterak, lo zakuak, kanpin denda, janaria egiteko jetboila (tamaina txikiko sua, sukaldatzeko), telefonoak kargatzeko eguzki-plaka txiki bat, botikina… denetarik.
Bizitako esperientzia ikusita asko ikasiko zenuten bidaia honi esker, bereziki antolaketa kontuetan. Hala da! Bidaia egiteko “gidoia” geneukan baina askotan inprobisatu izan dugu. Mendian horrelaxe egin izan ohi dugu ere. Gainera, bidaia honen ibilbideari dagokionez, guk lagunek baino egun gehiago eman genituen Transilvanian eta ondorioz ibilbide hura luzatu behar izan genuen. Bestalde, haiek eguraldi txarra izan zuten eta beren eguneko ibilaldiak laburtu behar izan zituzten. Guk ostera kontrakoa egin behar izan genuen: egunean egin beharreko ibilaldiak luzatzen genituen eta hurrengo egunekoak begiratzen genituen aldi berean. Hala ere goiz bukatzen genituen eguneroko ibilaldiak beroagatik: 05:00etan esnatzen ginen, 06:00etan pedalei eragiten hasi eta 18:00etan helmugan egon ohi ginen.
Ibilbideen kontua aipatu duzu lehen. Retroa iruditu daiteke baina mapa fisikorik eraman al zenuten badaezpada? Baita zera ere! Google Maps aplikazioa erabili genuen hasieratik amaierara arte. Wikilock aplikazioa ere bageneukan.Zentzu horretan ez dugu arazorik izan, eta asko erraztu digu lana.
Edonori gomendatuko zeniokeen bidaia izan da? Bai, baina guk errepidea mendiarekin uztartu nahi genuen ere eta gure ibilbideetan mendi ibilbideak txertatu genituen. Era honetako rutak egitea agian ez da hain erosoa menditik alportxekin bidaiatzea ohituta ez dagoen pertsona batentzat. Behin baino gehiagotan bizikletatik jaitsi eta maldan gora egin behar izan genuen, horrek dakarren guztiarekin.
Bizikleta aipatu duzu. Nolako bizikleta eraman zenuen bidaia honetara? Ezaugarri berezirik al du? Aitak oparitutako bizikleta zahar bat da, egia esateko. Betidanik erabili izan dut eta asko maite dut bizikleta hori. Bidaia astebeteko epearekin prestatu genuenez ez nuen ezta prestatzeko aukerarik izan: katea garbitu eta listo.
Bueno, “eta listo”. Zuk ere arazo garrantzitsua izan zenuen bizikletarekin. Abatza edo “bujea” matxuratu zitzaidan laugarren edo bosgarren egunean. Ondorioz katea trankatu egiten zitzaidan eta aurrera egitea benetan zaila zen. Maldan bera nihoanean ere pedalei eragin behar nien abatza benetan izorratuta zegoelako. Txarrena da matxura hura konpontzeko lekurik ez zegoen tokian gertatu zitzaidala. Braoven konpontzeko lekua bazegoen: txirrindularien etxe antzeko bat. Baina lau eguneko ibilaldia zegoen bertara heltzeko. Hiri hartan erdi konpondu zidaten baina merkatuan beste bizikleta batengatik aldatzeko gomendioa eman zidaten. Nik ez nuen saldu nahi. Bestalde, aurrerago abiadura-aldagailuak ere matxuratu zitzaizkidan Esan bezala, bizikletak baditu bere ajeak, baina berarekin dudan lotura ez da erabilerara mugatzen.
Bidaia bukatu eta azaroren hasieran bidaiaren inguruko hitzaldia eskaini zenuen Padura Mendi Taldeak eskainitako Mendi Jardunaldietan. Padura Mendi Taldetik badakite zertan nabilen eta bidaiaren berri zuten. Esperientzia honen inguruko aurkezpena egiteko gonbidapena luzatu zidaten herriko pertsona bat behar zutelako… eta ezin ezetz esan! (barreak).
Eta nolako esperientzia izan zen zure bidaia Arrigorriagako Lonbo aretoan elkarbanatzearena? Nire lehen hitzaldia izan da eta kasu honetan, nik uste dut benetan zaila dela Arrigorriaga bezalako herri txiki batean jende asko mugitzea. Jendea egon zen aurkezpenean, ezagunak gehienak. Nire abentura kontatzeko Power Point bat prestatu nuen, eta baita bideo bat. Mutilari irudiaren mundua asko gustatzen zaio eta drona eta guzti eraman genuen bidaian. Grabatutako materialarekin ordu erdiko dokumentala proiektatu genuen Lonbo aretoan.
Zelan ikusi dituzu aurtengo jardunaldiak? Ondo! aurten Alex Txikonen eta Amaia Segurolaren ‘Bidea irekitzen: Groenlandia’ hitzaldia ikusi nituen.
Transilvaniaren bidaiarekin 2024a itxiko duzu. Proiektu gehiagorik al duzu buruan, Ixone? Gustura bukatu genuen Transilvaniako esperientziarekin, eta aurrerago Europatik beste bidaia bat egitea ez legoke batere gaizki. Hasi gara kuxkuxeatzen, eta ziur zeozer interesgarria aurkituko dugula.
Eta Europara joan bitartean, bertako mendietako hormetatik ibiliko zara, ezta? Bai, mendia maite dut, bereziki eskalatzea. Normalean Nafarroako mendietatik ibiltzen naiz, Etxauriko inguruetatik. Zentzu horretan Euskal Herrian badugu non aukeratu eta nondik ibili, zalantzarik gabe.
☉ Arrigorriaga
Osakidetzak bere aurrekontuan sartu du Arrigorriagako osasun zentro berria
Udalak eta Osakidetzak egin duten lankidetza hitzarmen hau Arrigorriagarentzat albiste “oso positiboa” bezala definitu du Maite Ibarra alkateak
Arrigorriagako Udalak eta Osakidetzak lankidetza hitzarmena berretsi dute joan den azaroaren 28an egindako osoko bilkuran gaur egungo osasun zentroa konpontzeko. Hitzarmen hau aurreko hilabeteetan Osakidetzako ordezkariekin egindako hainbat bileraren ondorio izan da, eta horren berri eman zuen GEURIAk.
“Oso gertutik jarraitu dudan gaia da Arrigorriagako osasun zentroarena”, aitortu du Maite Ibarra herriko alkateak. “Oso inplikatuta egon naiz eta buruhauste asko ekarri dizkit. Akordio hau erdiestearen ondorioz bereziki pozik eta harro sentitzen naiz lortu dugunaz”.
Udalak eta Osakidetzak egin duten lankidetza hitzarmen hau Arrigorriagarentzat albiste “oso positiboa” bezala definitu du Maitek: “Hilabete askoren eta negoziazioen ondoren akordio oso ona lortu dugu herritarrentzat”. Akordio honi esker, Osakidetzak gaur egungo osasun zentroaren konponketa lanak bere gain hartuko du eta Maitek ziurtatu du osasun zerbitzuak “lehengo normaltasuna” berreskuratuko duela eta herritarrek “merezitako kalitatezko zerbitzua” jasoko dutela.
Zentro berria, aurrekontura
Gainera, Osakidetzak bere aurrekontuan sartuko du Arrigorriagako osasun zentro berriaren proiektua: “Badakigu ibilbide luzea daukagula aurretik baina argi dugu herriak osasun zentro berri bat behar duela eta horretarako lanean jarraituko dugu burubelarri”, aurreratu du Ibarrak.
Bozkaketak EH Bildu, PSE, NOA eta Arrigorriaga Gararen aldeko botoak eta EAJko abstentzioa izan zituen.
☉ Arrigorriaga
Palako lehiaketa inklusiboa eta gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa antolatu dute Arrigorriagan
Arrigorriagako Udalak eta Haszten kirol egokituko elkarteak aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari diagnostiko baten haritik sortu da egitasmoa eta helburua kolektibo horrek jarduera fisikoarekin eta kirolarekin duen harremana ezagutzea da
Larunbat honetan, azaroaren 30ean palako lehiaketa inklusiboa antolatu du Arrigorriagako Udalak Haszten Elkartekin eta Arguia Pilota klubaren laguntzarekin udal kiroldegiko frontoian, 11:00etan.
Iaz Arrigorriagako Udalak eta Haszten kirol egokituko elkarteak aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari, eta horiek Arrigorriagako kirolean duten inplikazioaren inguruko diagnostiko bat landu zuten.
Helburua kolektibo horrek jarduera fisikoarekin eta kirolarekin duen harremana ezagutzea eta arlo horretan zeuden beharrak identifikatzea zen “ariketa fisiko egokituaren eremuan hobekuntza-jarduerak proposatu ahal izateko”, azaldu dute Udaletik.
Behar bi agerian
Udal ordezkariek azaldu dute ere diagnostiko hark behar bi agerian utzi zuela: alde batetik beharrezkoa zela herriko klubek prestakuntza espezifikoa jasotzea eta bestetik, aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari eta kirol egokituari ikusgarritasuna eman behar zaiola.
Lehen beharrari erantzuteko udalerriko kirol klubek bi prestakuntza-saio jaso dituzte jada. “Saioen helburua izan da kirol praktikarako sarbidea erraztea, klubei dibertsitate funtzionala duten kirolarien integraziorako tresnak eskainiz”, arrazoitu dute Udaletik.
Bigarren beharraren ondorioz palako lehiaketa inklusiboa antolatu dute zapatuan. Sarrera librea izango da eta ikusleek beroketa inklusiboa, palako lehiaketa inklusiboa eta gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa publikoa prestatu dute.
Egitaraua | Palako lehiaketa inklusiboa 2024
Azaroak 30, zapatua
11:00 Beroketa inklusiboa
11:30 Palako lehiaketa inklusiboa
13:00 Gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa publikoa