→Basauri

Irantzu Chaurrondo: “Marieneari abestuko nioke, emakumeen alde egiten duten lana goraipatzeko”

basauri irantzu honat trikicore

Irantzu Chaurrondo Basauriko Koralan hasi zen abesten, eta orain, herriz herri dabil kontzertuak ematen Honat Trikicore taldearekin. Musika erabili du Basauriren alde egiteko eta, horregatik, gero eta ezagunagoa da herrian, batez ere, umeen artean

Musika eta Basauri lotzen ditugu­nean Irantzu Chaurrondo (Basauri, 1991) datorki­gu burura. Izan ere, azken urteotan erritmoz bete ditu Basauriko Jaiak Eskarabilleraren omenezko abestia­rekin eta, gainera, euskara bultzatze­ko ‘’Bagara’ abestiaren abeslaria da. Musika zainetan eraman du bizitza osoan, baina ez zen bere gaitasu­naz ohartu nerabea izan arte. Orain, geldiezin dabil basauriarra, Honat Trikicore taldearekin batera kontzer­tuz-kontzertuz, eta beti proiektu be­rrien bila.

Irantzu Ariz auzoan bizi izan da beti, Etxegarai ikastetxean eta Urbi institutuan ikasi eta, ondoren, eus­kal filologiako goi-mailako ikasketak egin zituen Gasteizen. Irakaslea da orain, betiere, abesteko grinari aurre egiten. Hori bai, ez ditu inoiz familia, lagunak, bikotea eta Bizi eta Golfo izeneko bere txakur maiteak bazter­tzen.

Noiz izan zenuen musikarekin lehen kontaktua?

15 urte nituenean eta halabeharrez. Lagun baten etxean musika entzu­ten ari ginen, eta orduan, nahigabe, abesten hasi nintzen. Bere ama eto­rri, ahots polita nuela esan, Basauri Koral Elkartean abesten zuela konta­tu eta abesbatzan sartzeko proba bat egitea proposatu zidan. Egia esan, hasieran ideia baztertu egin nuen, lo­tsa zela eta, baina egun batzuen os­tean, lagunaren amari deitu eta saia­tu nintzen. Ia zazpi urte eman nituen abesbatzan eta han ikasi eta bizi izan nuen esperientziari esker, lotsa gal­du, eta familia eta lagunen aurrean bakarrik abestera ausartu nintzen.

Basauriko abesbatzak eta Honat erromeria taldeak musika ezberdi­na lantzen dute. Nola egin zenuen salto batetik bestera?

Abesbatzan nire musikarekiko gri­na handitu egin zen, eta, bat-ba­tean, bestelako aukerak izan nituen. Lehenengo country erritmoko talde batean aritu nintzen; nire burua ho­beto ezagutzeko balio izan zidan. Ondoren, erromeria talde batean saiatu nintzen; bi urtez egon nintzen haiekin eta esperientzia handitze­ko egundoko aukera izan zen. Az­kenean, trikitilari baten izena eman zidaten, talde bat osatzeko abeslari baten bila ari zirela. Proba egin nuen, eta hasieratik elkar-ulertze handia izan genuen. Ez nuen pentsatu ere egin, oso erraza izan zen haiekin bat egitea eta orain, lagun minak gara.

Gogoratzen duzu Honat taldearekin eman zenuen lehen kontzertua?

Bai, eta ahazteko modukoa da. Ez dut esango non izan zen baina bai, esperientzia falta genuela konturatu ginela: urduritasuna, kontzentrazio gutxi, etab. Zorionez, orain, hobetu egin dugu eta kontzertu onak ema­ten ditugula esan dezaket.

Azaldu Honat ezagutzen ez duenari zer motatako kontzertuak ematen dituzuen…

Euskal erromeria taldea gara, ber­tsioak egiten ditugu, eta deneta­rik jotzeko gai gara: ‘Txanpon baten truke’ abesti ezagunarekin hasi eta Guns and Roses taldearen beste batekin amai dezakegu. Oso “kañe­roak” gara kontzertuetan askotan, gure gitarra-jotzailea oso rockeroa delako. Hori bai, euskal dantzak ez ditugu ahazten, eta publikoaren ara­bera eta momentuko eskakizunak kontutan izanda moldatzen ditugu kontzertuak.

Zenbaitek Honat Trikicore taldea dela dio. Zergatik?

Izen horrek badu bere historia. Ha­sieran Honat taldea ginen soilik, bai­na gure soinu-teknikari batek esan zigun hardcore motatako taldeak dauden moduan, guk trikitixa dugu­nez, trikicore motakoak ginela. Ho­rregatik aldatu genuen izena.
Azkenaldian, eszenatokiari beldu­rra diotela esan dute abeslari fama­tu batzuek. Ulertzen al duzu senti­pen hori?
Beldurra baino gehiago, estresa dela esango nuke. Lotsa eta beldurra be­zalako sentimenduak hasieran izatea normala da baina gainditzen dira. Nire ustez, abeslari famatuek presio handia jasaten dute askotan eta az­kenean, gorputzak gelditzeko eska­tzen die. Horregatik, agian, ez dituzte kontzertuak hain eroso ematen.

Eskarabileraren omenezko abestia egin zuen Honat Trikicore taldeak. Gainera, ‘Bagara’ Basaurin euskara bultzatzeko abestiaren abeslaria zara. Zer suposatzen du horrek zu­retzat?

Harro sentitzekoa da, oso esperien­tzia politak dira biak, baina orain­dik ez naiz ohitu. ‘’Bagara’ abestia, ikastetxeetan jartzen dute askotan, adibidez, umeak eskolara heltzen direnean. Hori bai, oso pozik nago egin dugun lanagatik, behintzat, nire ekarpentxoa egin dut Basauriren alde.

Noren artean zara ezagunago, hel­duen ala umeen artean?

Umeen artean, dudarik gabe. ‘’Ba­saurin be bagara’ ekimerako ‘’Baga­ra’ abestiaren bideoklipa grabatzeko, hiru ikastetxetara joan nintzen eda­lontzien jolasa egiteko eta abesteko. Ordutik hona, kalean agurtzen naute.

Basauriko nori edo zeri gehiago abestuko zenioke?

Marieneari abestuko nioke, emaku­meen alde egiten duten lana gorai­patzeko. Elkartea hobeto ezagutzeko gogoa daukat, eta agian, nire hurren­go musika-proiektua izan daiteke. Ekintza interesgarriak egiten dituzte: erakusketak, hitzaldiak, ikastaroak, etab. Gainera, homosexualitateari lekua egin diote eta dakidanez, ema­kume askori lagundu diete.

Bideoklip bat grabatu beharko ba­zenu, Basauriko zein txokoetan egingo zenuke?

Bentako plazan, Los Burros zonal­dean, “Campo de tiro”n, San Faus­toetako lonjetan,… Gure herriko leku esanguratsuenetan. Agian, Soloarte parkera ere joango nintzateke nire txakurrekin, asko maite ditut eta.

Gora

Geuria Laguntzaileak Geuria Laguntzaileak