☉ Galdakao
Ione Ibarretxe: «Gaur egungo artista batek hamaika musika-estilo jorratu ditzakeen arren, jendeak betikoa nahi du gehienetan»
Ione Ibarretxek ez du musikarik gabeko mundurik irudikatzen eta erronka modura gitarra jotzen ikasteko erabakia hartu zuen

2020an heldu zen pandemiak eta hark eragindako itxialdiak makina bat ondorio izan zuen herritarrengan. Giltzapean bizi izandako denbora tarte horretan jendeak etxea txukundu, kozinatu, ordenagailuaren bidez lan egin, kirola praktikatu, eta esperientzia berriak bizitzeko erronkari heldu zion. Musika entzuteko tarterik ere izan zen, eta hori biziki maite du Ione Ibarretxe Arnaizek (Galdakao, 2004).
Ez du musikarik gabeko mundurik irudikatzen eta erronka modura gitarra jotzen ikasteko erabakia hartu zuen. Hasiera "katastrofikoa" izan zuela aitortu digun arren, astiro-astiro eta jarraikortasunarekin, zaldiekin bezala, instrumentua nolabait "hezi" zuen eta kalera irteteko aukera azaldu zenean, gitarra hartu eta herriko hainbat ekintzatan parte hartzen hasi zen Ken7ren edo Hertzainaken bertsioak jotzen. Leku batetik eta bestetik, Ioneren "kontzertu" horien eskariak gora egin eta egun batetik bestera Galdakaoko Artisten Katalogoan ipini zuten bere eskaintza. Hori dela eta, beragaz elkartu gara Ardantza parkean, eta musikarekiko maitasunaz gain herrian duen inplikazio aktiboaz aritu gara Momoak Talde Feministako kideagaz.
Nola hasi zinen musikaren munduan? Galdakaon, presoen aldeko manifestazioetan eta Covidaren haritik sortu diren ekintzetan parte hartzen hasi nintzen. Leku batetik eta bestetik deitzen zidaten abestitxoak kantatzeko manifestazio edo kontzentrazio baten ostean. San Juanetan, Zizpak Gazte Sortzaileen Plaza sortu zuen, herriko sortzaileei gune bat eskaintzeko. Bertan Elene Uribarri galdakoztarra eta ni izan ginen, besteak beste.
Inoren laguntzarik izan duzu musikaren munduan murgiltzeko? Beñat Armentiaren laguntza izan dut. Nik lehen ez nekien gitarra jotzen eta asko lagun dit. Udalak Gazte Sortzaileen Plaza ikusi eta 2021eko ez-jaietan, besteak beste, Gotx Elektrotxaranga eta Aker taldeek jo zuten, baita nik ere. Ordutik, Galdakaoko hainbat ekintzatan parte hartu izan dut.
Eta Beñaten laguntzaz gain, bakarrik ikasi duzu musika? Bai. Hasiera batean pilo bat frustratzen nintzen gitarrarekin. Musika eskolan hasi eta hiru hilabetera utzi nuen. Sekula ez nuela ikasiko uste nuen. 2021ean batxilergo eszenikoa egiten hasi nintzen. Bertan, instrumenturen bat jotzea edo horretan saiatzea eskatzen ziguten. Klaseen artean, lagunen gitarra hartzen hasi nintzen, akorde batzuk jotzen. Hasiera desastrea izan zen. Batxilergoko ikasketak bukatu nituenean lagun baten gitarra hartu eta etxera eraman nuen iazko udan. Udalekuetan umeei gitarra jotzen nien eta horrela hasi nuen harremana instrumentuarekin.
Bertsioak dira jotzen dituzunak. Zeintzuk dira gehien eta hoberen funtzionatzen dutenak? Presoentzat jotzen dudanean Ken7 edo Eñaut Elorrietarenak oro har, Hertzainak-en '564', beti gai berdinarekin. Baina beste batzuetan Izaro, Olatz Salvador, Idoia kantautoreen lanak abesten ditut. Askotan kantatu ditut euren abestiak. Orain Olaia Intziarte entzuten hasi naiz bere lehen diskoaren haritik eta bere bertsioak ere egiten hasi naiz.
Pentsatu al duzu inoiz egiten dituzun bertsio horiek guztiak batu eta taularatzea? Bai, pentsatu dut baina sentitzen dut eszenatokira igo eta bertsioak joko banitu ez nintzatekeela beteta sentituko. Nahiago nuke itxaron eta proiektu propioa sortu, ondoren eszenatokira igotzeko. Momentuz, gitarrarekin egiten ditudan saioak Instagramera igotzen ditut, eszenatoki baten gainean Gasteizen baino ez dudalako jo, lagunen artean gainera.
Bertsioek oso ondo funtzionatzen dute publikoaren artean eta, aldi berean, ateak ixten dizkiete proiektu propioak dituzten taldeei. Zergatik gustatzen zaizkigu hainbeste bertsioak? Ez dakit gorrak edo oso betikoak garelako izan daitekeen. Gaur egun sortzen ari den musika ez da betikoa, gainera: ez gaude estilo bakarrean trabatuta. Artista batek hamaika estilo jorratu ditzake gaur egun, baina hala eta guztiz ere jendeak betikoa nahi du. Duela gutxi kartel bat irakurri nuen. Zera zioen: "Gora musika herrikoia eta pikutara reggaetoia!". Ez nuen ulertzen. Reggaetoia beste musika mota bat da, besterik gabe. Esaten da musika estilo hau matxista edo sexista dela, baina hori abestiaren letraren kontua da. Jendeak musika estiloa kontzeptu batekin erlazionatzen du zuzenean eta, ikusten denez, erosoago dago betidanik entzun duenarekin, belarriak zabaldu barik. Datorren apirilaren 6an Elorrion antolatu duten aurtengo Ernaiko Gazte Topagunean talde gehienak berriak dira eta jende askok "moderno" bezala definitu ditu, zentzu txarrean. Segmentu horrek betiko musika taldeak nahi ditu Topagunean: Soziedad Alkoholika, Brigade Loco eta beste talde bi. Azkenean, eta egindako presioagatik, betiko talde horiek sartu behar izan dituzte.
Eta nola ikusten duzu proiektu propio horren ideia? Gaur egun Gasteizen nabil unibertsitateko ikasketekin eta, azken batean, han-hemenka nabil. Ez dakit non zentratuko naizen eta non eratuko nukeen taldea. Gasteizen Parral izeneko taberna dago. Bertan, talde hasiberriak ikusteko aukera dago asteazkenero eta bertan jotzea esperientzia polita izan litekeela uste dut, hasteko bada ere.
Hasieran egon bazaude jada: Galdakaoko Artisten Katalogoan topatu zaitugu. Azken bi urteetan, pandemia dela eta, Galdakaoko sortzaileak pilo bat hazi dira. Horren haritik, Udala bertan agertzen diren artistekin harremanetan jarri zen jendeak Galdakaoko artistak ezagutzeko helburuarekin. Pandemiak diru galera izugarria ekarri du kultura arloan eta katalogo honek kulturaren mundu hori biziberritzea du xede; artistek merezi duten ikusgarritasuna lortzeko, beste hitz batzuetan esanda. Gainera, erreminta oso praktikoa da katalogoa: inor artista jakin baten bila badabil, webgunean sartu eta bertan denetarik topa dezake: abeslariak, taldeak, pailazoak… Zerbitzu honen bidez lana emango lioke zerbitzu eskatzaileak galdakoztar bati.
Nolako garrantzia dauka musikak zure bizitzan? Musikarik gabe ez naiz pertsona. Itzartu bezain pronto egiten dudan lehen gauza musika jartzea da. Edozein gauzatarako behar dut: sukaldatzeko, dutxatzeko, janzteko… Arazo bat daukat baina: aurikularrak ez zaizkidala behar bezala sartzen belarrian eta kasko handirik ez dudanez, gimnasioan ezin dut musikarik entzun. Eskerrak bozgorailuetatik jartzen duten bertan musika. Musikarik ez balego, pikutara gimnasioa.
Galdakaoko Momoak Talde Feministako kide ere bazara. Zerk ekarri zintuen bertara? 2020ko urrian hasi nintzen Momoaken parte hartzen. Hainbat hilabete isolatuta egon ostean, talde honen parte izatera animatu nintzen, barruan grina handia nuelako. DBHn nengoela feminismoaren aldeko borrokan parte hartu nahi nuen, baina ez nekien nola. Orduan, Momoak Talde Feministak bilera ireki bat egingo zuela entzun nuen. Animatu eta bertara joan nintzen, beste jende askorekin batera. Militantzia gure arnasgunea eta ihesbidea izan zen bertara hurbildu ginenontzat. Beraz, taldean sartu eta bileraz bilera antolatzen joan ginen.
Gazteak izango zarete Momoaken. Bai, 18-25 urte bitarteko emakumeok hartzen dugu parte bertan, herrikoak, eta giroari dagokionez hasieratik oso gertukoa izan da. Taldeko kontuez gain, edozer gauza egiteko elkarrekin irteten gara, baita parrandan edo Cola Cao bat hartzeko ere (barreak). Militantziaz aparte lagunak gara bereziki.
Herrian eraso matxistak gertatu direnetan talde oso aktiboa zaretela garbi geratu da: mobilizazioak arin antolatzen dituzue eta jende asko hurbiltzen da deialdietara. Izaera hau beste herrietara esportatzeko beharra ikusten duzu Hego Uriben, talde feministak egon arren? Herri bakoitzak, esan duzun bezala, bere taldeak ditu. Ondo legoke, baina, herri guztien arteko taldeen artean sare antzeko bat sortzea. Helburu zaila da, koordinazio itzela eskatzen duelako horrek eta jendeari denbora falta zaiolako. Eraso matxistak gertatzen direnean, esaterako, erantzun zuzena eman behar da eta horrek esan nahi du esku artean daukagun hori bertan behera utzi behar dugula, dena geldituz, eraso matxista momentuan salatu ahal izateko. Horrek lan handia ematen du, baina egin beharrekoa da aldi berean, pertsona erasotuak babesa behar duelako alde batetik eta herri bezala erantzun kolektiboa eman behar dugulako bestetik. Galdakaon eraso matxista bi gertatu ziren otsaileko lehen astean. Momentu hartan M8ko jarduerak prestatzen ari ginen. Dena geldiarazi behar izan genuen mobilizazioa gauzatu ahal izateko. Zorionez, Galdakaoko Udalarekin harreman zuzena daukagu eta bozgorailu lanak egiten ditu kasu hauetan.
Protokolo feministek gero eta eraginkortasun handiagoa dutela ere egia da. Protokolo feministak plan eraginkorrak dira, zalantzarik gabe, ez goazelako esku hutsik. Herritar guztiek ezagutzen dute jarraitu beharreko bidea. Jaien kasuan, txanda egiten ari den pertsonak argibide guztiak dakizki. Protokoloari esker edozein herritarrek lagundu dezake jarraibideei so eginez.
M8a ate joka dago. Zer prestatu duzue Galdakaon? Martxoaren 8ko goizean tailer bat antolatu dugu eta kotxe karabana bat antolatu nahi dugu. Eguerdi aldera mobilizazioa egiteko asmoa dugu, aurreko urtean ez bezala. Iaz uste baino herritar gehiago hurbildu zen gogotsu mobilizaziora eta horren haritik aurten manifestazioa deitu nahi dugu. Gainera, martxoaren 8a mugarria da Zaintzak erdigunea dinamikan. Ez dago grebarik baina mobilizazioak antolatuko dira eta zaintzak garrantzia hartuko du berriro ere.
Momoak Talde Feminista alde batera utzita, beste esparru batzuetan ere inplikazio handia duzu herrian. Hala da. Galdakaoko Zizpa eta Ernaiko taldean nago. Jende askok parte hartzen du bertan. Ekintza guztien artean Gazte Eguna prestatzen laguntzen dut, bai norbanako bezala eta baita Zizpa taldeagaz ere.
Zure zaletasunei begirada arina botaz eta batxilergo eszenikoko ikasketak dituzula ikusita, zertan ari zara orain Gasteizen? Euskal Filologia ikasten nabil, lehenengo urtean.
Batxilergo eszenikoa eta Euskal Filologia ikasketa oso ezberdinak dira. Esperientziarik izan al duzu arte eszenikoen munduan? Loraldiak programak sormen egonaldiak antolatu zituen eta horren ondorioz astebete eman nuen Lekeition. Bertan, diziplina ezberdinetan aritu nintzen: gidoigintzan, musikan, ikus-entzunezkoetan… Azken egunean kale-antzerkia landu nuen Ander Lipus aktore eta antzerki-ikertzailearekin. Antzerkian hiru aldiz aritu naiz bizitza osoan, baina kale antzerkian sekula ez. Pilo bat gustatu zitzaidan eta etorkizunean jorratu nahi nituen ikasketak zalantzan jarri zizkidan esperientzia hark. Arte dramatikoa ikasteko zalantzak izan nituen. Azken batean, sormenak, idaztean eta kantatzean bereziki, garrantzi handia dauka niretzat eta askotan nire barrenak husteko erreminta bezala erabili dut. Azkenean Euskal Filologia ikasteko erabakia hartu nuen .
Agian loturaren bat sor daiteke mundu eszenikoaren eta Euskal Filologiaren artean etorkizunean. Bizitzak bira asko eman ditzake. Euskara irakaslea izatea gustatuko litzaidake batxilergo eszenikoko arte eszenikoak irakasgaian, antzerkiaren historia eta literaturaren ingurukoan. Horregatik aukeratu nuen Euskal Filologia: literaturarengatik eta antzerkiarengatik. Are gehiago, nire azken euskara irakaslea bezalakoa izatea gustatuko litzaidake. Igor Martin deitzen da eta Euskal Filologia ikasi zuen, euskaraz jakin barik. Apunte guztiak gaztelaniaz hartzen zituen eta benetan inspiratu nauen pertsona izan da.
☉ Galdakao
Usansoloko batzorde kudeatzaile berria urrian osatuko dute
Usansoloko Kudeaketa Batzorde berria 11 kidez osatuta egongo da. Aurreko batzordearekin alderatuta, EAJk ordezkari bat gutxiago izango du eta EH Bilduk bat gehituko du

Bizkaiko Foru Aldundiak Usansoloko batzorde kudeatzaile berria izendatzea onartu du Gobernu Kontseiluan. Batzorde kudeatzaile berria, etorkizuneko udalaren ernamuina, maiatzaren 28ko udal hauteskundeen emaitzen arabera sortuko dute, Hauteskunde Batzorde Zentralak bidalitako ziurtagirian jasotzen dena betez.
Aurreko kudeaketa batzordean bezala (duela bost hilabete sortua, 2019ko udal hauteksundeen emaitzen arabera), 11 kidek osatuko dute batzorde berria: Usansolo Herrako zortzi kidek, EAJko bik eta EH Bilduko batek. Aurreko batzordearekin alderatuta, EAJk ordezkari bat gutxiago izango du eta EH Bilduk bat gehituko du.
Batzorde berriaren eraketa urriaren 5ean, ostegunez, izango da 18:00etan Usansoloko Txapelena baserrian.
Helegitea Madrilen
Lurralde Politikako Ministerioak ukatu egin zuen ekainean Usansolo Bizkaiko 113. udalerria toki-erakundeen erregistroan inskribatzea 5.000 biztanle baino gutxiago izateagatik. Bada, Galdakaoko Udalak helegitea aurkeztu du administrazioarekiko auzi-prozesu bidez, eta Madrilgo Auzitegi Nagusiak tramiterako onartu du.
Ekainean bertan Elixabete Etxanobe Bizkaiko ahaldun nagusiak Euskadi Irratian jakinarazi zuen Foru Aldundiak ere helegitea jarriko ziola Lurralde Politikako Ministerioaren erabakiari. Eta hala egin dute: Bizkaiko Foru Aldundiak helegitea ere aurkeztu zuen irailaren 1ean Madrilgo Justizia Auzitegi Nagusian. "Errekurtso horretan, gainera, foru-zerbitzu juridikoek kautelazko neurri positiboa hartzeko eskatu zuten Usansolo udalerri gisa inskriba zedin", diote foru ordezkariek.
☉ Galdakao
Unai Etxezarraga: "Erronka berri honetan aspaldi eduki ez dudan motibazioa lortu dut"
Nepaleko Island Peak mendia igo eta eskalatzea izango da Unai Etxezarraga usansolotarraren hurrengo erronka. Irailean hasiko du bidaia eta, gauzak ondo bidean, urriaren erdialdean iritsiko da 6.189 metroko tontorrera

Erronka polita du aurretik Unai Etxezarraga usansolotarrak (Usansolo, 1990). Irailaren 28tik urriaren 17ra bitartean Nepaleko Island Peak mendia eskalatzeko "ahalegina" egingo du beste 11 lagunekin batera. Guztira, 6.189 metro ditu Island Peak tontorrak, eta eskalatzeko ahalegina egingo dutela dio Etxezarragak, "horrelako mendietan baldintza asko sartzen direlako tartean eta ez delako batere erraza helburua betetzea", dio usansolotarrak. Nepalera bidaia hasi aurretik berarekin solasean izan gara.
Irailaren 28tik urriaren 17ra Nepaleko Island Peak mendia eskalatuko duzue (6.189 metro). Zergatik aukeratu duzue Islan Peak eta ez besteren bat?
Erabakia erraza izan zen. Pasa den urteko oinarrizko kanpalekuko igoeran Island Peak mendia ikusi genuen. Momentu horretan gurekin gida moduan etorri zen Lur Uribarrenek mendi hura eskalatzea nahiko "erraza" zela esan zigun. Hori entzutean, Ibai nire lehengusuari begiratu nion eta erabakita geratu zen: 2023ko helburua, Island Peak! Eskalatzeko ahalegina egingo dugu.
Mendi berezia da, izotzezko itsaso erraldoi batean dagoen irla txiki baten tankera daukan mendia da. Hori da bere izenaren jatorria, nahiz eta bere benetako izena Imja Tse izan.
Erabakia azkar hartu zenuten, beraz.
Azken erabakia 2022ko abenduan hartu genuen. Lehengusuagaz elkartu, laneko egutegia begiratu eta proposamena Lur gure gida izango denagaz elkarbanatu ostean, taldea osatzen hasi ginen. Laster hasi ginen gure ingurukoekin bidaia elkarbanatzen eta denbora gutxian 10 pertsonako talde bat osatzea lortu genuen.
Island Peak eskalatzeko "ahalegina" egingo duzuela diozu. Zergatik ahalegina? Zaila da gailurrera iristea?
Edozein mendi eskalatzeko orduan ezin dugu inoiz pentsatu tontorrera helduko garenik. Tontorra da helburua, baina horrelako mendietan baldintza asko egoten dira eta ez da batere erraza helburua betetzea. Horregatik, eta mendiari diodan errespetuagatik, zuhurtziaz ibiltzea gustatzen zait eta beti "ahalegina" aipatzea. Egun bateko tartea gorde dugu tontorra egin behar dugun egunerako eguraldiaren arabera horrekin jolasteko, baina agian ez da nahikoa izango. Gainera, mendi honek 6.189 metro ditu eta altuera horretan denok dakigu zelako zailtasunak dauden…Kontu handiz ibili beharko gara mendiko -gaitzik ez izateko. Gauzak oso ondo egin beharko ditugu, hau da, hidratazioa asko zaindu, janaria zaindu eta abar.
Eskualdeko bakarra zara?
Guztira 12 laguneko talde bat joango gara, Lur gure gida kontuan hartuta. Gero Nepalen ia 30 pertsonako talde bat sortuko dugu gida, sherpa eta laguntza emateko egongo den jende guztiagaz.
Usansoloko bakarra izango naiz, Trapagatik beste bi lagun (Borja eta Gorka), Janire gernikarra, Ermuko aspaldiko laguna den Iñaki eta Bediatik nire lehengusua den Ibai etorriko dira. Gainera, taldea osatzeko, irailaren 9ko asteburuan ezagutu berri ditugun bost gipuzkoar etorriko dira. Itzelezko taldea osatzen dugu!
Fisikoki prestakuntza berezirik egin behar izan duzue?
Ez dugu ezer berezirik egin baina azkenaldian kirola ia egunero egiten ibili gara, batez ere mendia. Pasa den maiatzean Lanzaroteko Ironmana egin nuen eta ordutik, egia esan, nahiko geldi egon naiz…Oso gogorra izan zen Ironamana eta kirola egiteko gogoa ere galdu nuen. Orain Nepalerako hilabete baino falta ez den honetan, berriro ere oso gogotsu nago eta erronka berri honekin aspaldi eduki ez dudan motibazioa lortu dut.
Mendi honetan zati teknikoak ere izango ditugu baina mendian ibiltzera ohituta egonez gero, ez dago arazorik. Lehen esan dudan moduan, altueraren kontua izango da garrantzitsuena, eta gure inguruan hori lantzea ez da batere erraza, ez dagoelako hainbesteko altuera duen mendirik.
Bidaiaren antolaketa zelan egin duzue? Laguntzarik eskatu behar izan duzue?
Bai, pasa den urtean egin genuen bezala, gure laguna den Lur Uribarren mendi gidarekin kontaktuan jarri ginen eta beragaz antolatu dugu bidaia guztia. Berak baditu Nepaleko kontaktuak eta hango kontu guztiak berak antolatzen ditu.
Aurten pauso bat gehiago eman dugu eta bidaia honetarako proiektu txiki batean sartuta gaude: guk egindako 100 liburu inguru eramango ditugu Nepaleko eskoletan banatzeko. Bidaia honetatik bueltan publikoki gure bidaia kontatzea eta gure proiektua zein izan den kontatzea pentsatu dugu. Liburu honen ale batzuk ere salmentan ipiniko ditugu eta uste dugu oso interesgarria izango dela, Nepaleko eta Euskal Herriko kontuak komunean azaltzen direlako.
Proiektu txiki batean sartuta zaudetela diozu.
Bai, hala da. 'Nire benetako izena ez da Island Peak' du izena proiektuak. Niretzat Nepalera bigarrengo joanaldia izango den honetan, nire bidaikideekin batera, modu xumean bada ere, gehienetan alpinismoaren gora-beheren ezkutupean gelditzen diren bi munduak, Himalayakoa eta Euskal Herrikoa, kontatzeko eta konektatzeko aukera aprobetxatu nahiko nuke.
Testuinguru honetan bi munduen elementu, ezaugarri edo berezitasunen arteko ume eta gazteei zuzendutako marrazki bidezko "elkarrizketak" erakutsiko dituen liburua proposatzen dugu. Guk hango errealitatearen berri eta beraiek gurearen berri izan dezaten, eta bertatik tiraka, hurrengo belaunaldiek ere, kulturen arteko bestelako harremanak sortu ditzaten.
Hau da, bi errealitateak ezagutaraztea da proiektuaren helburua.
Hori da. Bi urruneko errealitate hurbiltzeko ahalegina egin nahi dugu. Himalaya Elurraren Herria da, eta Euskal Herria Euskararen Herria. Bi munduen arteko elkarrizketa liburu bakar batean.
Bi norabideko helburuak ditu proiektuak. Alde batetik, euskal unibertsoa ezagutzera ematea Himalayako herri eta herrixketan, eta bestetik, Himalayaren inguruko mendebaldeko ilusioa desmitifikatzea. Guretzat, mendizaleen egitandietatik haratago, Nepal, orokorrean, eta Himalayako herriak bereziki, errealitate guztiz arrotzak dira.
Liburuaren edukia zelan landuko duzuen badakizue?
Bai. Himalayako eta Euskal Herriko errealitate kulturalak, geografikoak eta sozialak kontrajarritako diptiko eran jarri nahi ditugu. Marrazkiaren bidez irudikatzen duen liburua izango da, Euskal Herriko hainbat ilustratzailek eta artista grafikok egina. Era berean, Suku Mayaren hitzaurrea izango du liburuak.
Nor da Suku Maya?
Gaur egun Euskal Herrian bizi den gazte nepaldarra da. Gaixotasun batek ekarri zuen hona, zehazki, Gipuzkoara. Bere bizipen-istorioak hanka bat Himalayan eta bestea Euskal Herrian du. Bere izatea, bi unibertsoak barruan dituen gaztea izanda, hango eta hemengo umeekin elkarrizketa zabaltzen duen pertsona, aukera ederra deritzogu. Gainera, bere mendian gora egiteko programatu dugun ibilbidean bere haurtzaroko eskolatik pasatzera eramango gaitu.
Nepalen egingo duzuen ibilbideaz ari zarela, egunez egun zer egingo duzue?
Lehenengo egunetan pasa den urteko treking bera egingo dugu, baina gero bidegurutze batean beste norabide bat hartuko dugu eta Gokyorako bidea hartuko dugu ibilbide zirkular bat egiteko. Printzipioz, eta dena ondo bidean, hamaikagarren egunean tontorra zapalduko dugu.
Duela bi urte Everesteko oinarrizko kanpalekura igoera egin zenuten.
Aurreko bidaiatik bueltatu ginenean argi geneukan hurrengo bidaian tontorra egin behar genuela. Everesteko oinarrizko kanpalekua leku mitikoa da eta bertan egotea itzela izan zen, baina mendi baten gailurrera heltzeak mendi hori konkistatua izan dela esan gura du eta guk horrelako zerbait behar dugu.
Gainera, Himalayan alpinismoa egiteko aukera izango dugu. Tontorrera heldu baino lehen zati teknikoak izango ditugu, eskailera bat, yumar egin beharko dugu…Horrelako kontuekin berba egin eta urduritzen hasten naiz! (kar, kar, kar)
Island Peak eskalatu ondoren, baduzu buruan beste erronkarik?
Momentuz ez. Etxekoak ere zaindu behar dira! (Kar, kar, kar) Ainara nire neska-lagunarekin horrelako helburu handi batean murgiltzea ere gustatuko litzaidake. Agian berriro ere Nepalera bueltatuko gara, batek daki!
☉ Galdakao
Aukeren Azoka antolatu dute irailaren 28tik 30era Galdakaon

Aukeren Azoka antolatu dute irailaren 28tik 30era bitartean Galdakaon. Kurtzeko plazan dagoen karpan jarriko dituzte herriko dendek euren standak. Azoka zabalik egongo da egunero 10:30etik 20:30era bitartean.
Era berean, egunero zuzeneko musika entzuteko aukera izango dute azokara bertaratuko direnek, eta 20:00etan, egunero ere, bi opari txartel eta ostalaritzarako beste bi txartel zozketatuko dituzte.
Irailaren 29an, ostiralez, 17:00etatik 20:00etara aurpegi margoketa egomgo da, eta puxikak banatuko dituzte haurren artean.
☉ Galdakao
Libe Goitiaren eta Xabier Mendigurenen liburuak aztertuko ditu Galdakaoko Leidu Irakurketa Taldeak urrian

Galdakaoko Leidu Irakurketa Taldeak ikasturte berriari ekin dio eta urriko hitzorduaren berri eman du. Bi liburu aztertuko dituzte: Libe Goitia Artetxe galdakoztarraren 'Fast Fatum' eta Xabier Mendiguren Elizegi beasaindarraren 'Oso latza izan da'.
Hitzordua urriaren 23an, astelehenez, izango da 18:30ean Peña Santa Cruz txokoan.
☉ Galdakao
Argazkiak | Galdakaoko jaien osteko kuadrillen bazkariak 200 lagun bildu ditu
Galdakaoko jaiak pasa den igandean bukatu arren, atzo berriro bildu ziren kuadrillak Kurtzeko plazan jaietako kamisetan soinean. Bazkaria izan zuten eta 200 lagun batu ziren.