☉ Ugao
Joseba Bilbao: “Esparru lokalean laguntza gehiago jaso dugu administrazioan baino”
Bere semeari Batten-en gaixotasuna detektatu ziotenetik ibili da Joseba Bilbao ugaotarra bere familiarekin batera gaixotasunaren ikerkuntza bultzatu eta pairatzen dutenen bizi kalitatea hobetzeko lanetan
Duela pare bat urte Joseba Bilbao Redondoren (Ugao, 1978) bizitza guztiz aldatu zen. Bere semeari, Hodeiri, Batten CLN6 gaixotasuna detektatu zioten, egun osabiderik ez duen gaixotasuna. Kolpea bikoitza izan zen bere alaba txikiak, Ilargik, gaixotasun bera pairatzen zuela baieztatu ziotenean. Momentu hartan, bere bikotea den Joanarekin eta haien familiekin batera Hodeilargi elkartea eratzea erabaki zuten. Elkartearen helburuak argi daude: ikerkuntzarako baliabideak lortzea eta gaixoen bizi kalitatea hobetzea. Egun, Hodeik sei urte ditu eta Ilargik lau.
Zer da Batten CLN6 gaixotasuna?
Gaixotasunaren izen teknikoa Ceroidolipofuscinosis Neuronal da eta hamahiru aldaera ezberdin ditu. Hodei eta Ilargiren kasuan CLN6a da, haur berantiarra bezala ezagutzen dena. Hau normalean 4 eta 8 urteko adin tartean agertzen da. Era erraz batean azaltzeko, gaixotasun honek eragiten duena da gorputzeko zelulek ezin dituztela hondakinak kanporatu, eta hondakinak pilatzen doaz zelularen heriotza eragin arte.
Nolakoa da gaixotasun hau pairatzen duen norbaiten bizitza?
Ez da erraza. Umeek garapen normala izaten dute hasieran, baina gaixotasuna plazaratzen denean atzeraka joaten hasten dira. Ikasi dituzten trebetasunak, hala nola, korrika egitea, ibiltzea edota oreka mantentzea desikasten joaten dira pixkanaka. Hodeiren kasuan, esaterako, dena mintzamenean zituen garapen arazoengatik hasi zen. Berba egiteko gaitasunik ez zuen; bost sei hitz esaten zituen soilik eta bere ahoskera nahiko txarra zen. Lau urte zituela lurrera jausten eta hanketan dardara batzuk izaten hasi zen. Lehen korrika egin zezakeen, baina gaixotasuna aurrera joan den heinean bera atzeraka joan da. Orain Hodeik norbaiten beharra du ibiltzeko.
Gaixotasuna pairatzen duena ez da kontziente bere gorputza, eta ordura arte zituen gaitasunak, atzera doazela. Teorian gaixotasunaren garapenak eragiten ditu: ikusmenaren galera, hitz egiteko gaitasunaren galera, ibiltzeko ahalmena galtzea eta, orokorrean, funtzio guztiak gutxiagotzea, hil arte.
Hala ere, guztien prozesua ez da berdina.
Ilargiren kasua ezberdina izaten ari da. Momentuz asintomatikoa da; hortaz, bere garapena normala izaten ari da, beste edozein umerena bezalakoa: hitz egiten du, korrika egiten du eta abar. Baina ezin dugu ahaztu printzipioz gaixotasuna noizbait agertuko dela. Hori da medikuek baieztatu digutena.
Nolakoa da senitarteko baten bizitza? Kasu honetan guraso batena.
Nahiko gogorra, egia esan. Baina, denboraren poderioz ohitzen zoaz. Eguneko 24 orduak berarekin (Hodeirekin) igaro behar dituzu; laguntza behar du edozertarako: ibiltzeko, zutik jartzeko, janzteko, jateko eta abar luze bat. Bera gai da katuka edo arrastaka joateko, beraz, etxean moldatzeko gai da. Kalean beste kontu bat da.
Gaixotasun hau pairatzen duten umeak fisikoki indartsu egoten saiatu behar gara, haien bizitza ahalik eta onena izan dadin; eta nork daki, noizbait zeozer baldin badator eta sendatzeko aukerarik balego, gorputza indartsu eduki behar dute. Hori dela-eta, ezin dira utzi beti eserita edo etzanda, ibiltzera joatea, laguntzarekin egin behar duten arren, haientzat oso beharrezkoa da. Gu gara laguntza hori eskaini behar diegunak.
Hodeiren gaixotasunaren berri ematen zizutenean, zein izan zen burutik igaro zitzaizun lehenengo gauza?
Zartada bat da, noski. Baina niretzat gogorrena ez zen lehenengo momentua izan; baizik eta lehenengo astea. Momentu hartan nire semearen hiletaren eguna imajinatzen nuen. Bere hileta hamaika aldiz bizi izan dut nire buruan. Okerrena da data bat jartzen dizutela. Esaten dizute normalena dela hamar eta hamabi urte bitartean hiltzea. Data hori zure barrenean grabaturik geratzen da. Oso, oso gogorra da.
Eta Ilargiren kasuan?
Antzekoa izan zen. Esango nuke gogorragoa izan zela. Izan ere, Hodeirena komunikatu zigutenean gure buruan Ilargi zegoen. Bagenekien borrokatu behar genuela ez bakarrik Hodeiri ahal genion bizitzarik hoberena emateko, baita gure alabarengatik ere. Kolpe latza izan zen baieztatu zigutenean Ilargik gaixotasuna bera pairatzen zuela.
Batten-en gaixotasuna gaixotasun arraro bat da. Pentsatzen da 12.500 pertsonetatik batek pairatu dezakeela, edo, Estatu Batuetan egin diren frogen arabera, batek 100.000tik. Nolakoa da detektatzeko prozesua?
Guk hasieran ez genekien zer gertatzen zitzaion Hodeiri. Ikusten genuen arazoak zituela hitz egiteko orduan eta ikastolan esan ziguten hau profesionalekin ikusi behar genuela, garapen kontu bat izan zitekeelako. Pediatrarengana joan ginen eta esan zigun lasai egoteko, hizkuntzaren garapenean atzerapen bat edukitzea ez zela zerbait arraroa, haur askok pairatzen duten zerbait dela. Hau horrela utzi genuen, logopedarengana joaten ginen, baina ezer gehiagorik ez.
Lau urte zituela erortzen hasi zen. Hitz egiteko gaitasun eza gehituz, froga genetiko bat egitea erabaki genuen. Lehenengo froga hauetan Hodeik emaitza normalak ematen zituen, horren arabera osasuntsu zegoen. Hala ere, beste hamaika froga egin genizkion. Horietako bat eskanerra izan zen. Bertan, Hodeiren neuro-pediatrak ikusi zuen zerebeloa izan behar zena baino txikiagoa zela. Hortaz, Joanari, nire bikoteari, eta bioi froga genetikoak egin zizkiguten.
Aste baten ostean, eta printzipioz ia bi urte itxaron beharko genuela esan ondoren, gure emaitzak heldu ziren. Emaitza horietan agertu zen Joanak eta biok gene berdinean akats bat dugula eta Hodeik jaso dituela. Gero jakingo genuenez, Ilargik ere jaso ditu. Haurdunaldi bakoitzean %25eko aukera dago bi gurasoek akats hau baldin badute.
Gaixotasun arraroa izanda, zer-nolako laguntzak jasotzen dituzue?
Gutxi. Hala ere, ezer ez jasotzea baino hobea da zerbait jasotzea. Ospitalean, esaterako, zainketa aringarrientzako unitatea zabaldu dute. Kontsultak, neuro-pediatra, erizainak eta abar bertan daude egun osoan zehar. Ikastolak laguntza handia eskaini digu: Hodeirentzako astean birritan fisioterapia saioak ordaintzen dizkigu. Zainketak eta desgaitasuna direla-eta, gobernuak nire emazteari mila euro ematen dizkio urtean. Horiei hilabetero ematen dizkiguten beste 200 euro gehitu behar zaizkie.
Gainontzean, dena gure kontu doa: logopeda, fisioterapia saio gehiago, zalditegia (dirudienez onuragarria da Hodeirena bezalako kasuetan) eta abar.
Nolakoa izan da jendearen babesa?
Ikastolan, Lizarran zein Ugaon laguntza handia jaso dugu. Ikastolan dena erraztasunak jartzea izan da. Hasieratik, administrazioaren burokrazia guztia itxaron aurretik, norbait jarri zuten Hodeiri lagundu ahal izateko, bere lagunekin egoten jarrai zezan errepikapena saihesten saiatu dira eta ordutegiarekin malguak izaten ari dira; gelara beranduago sartu behar badu ez dago arazorik. Ugaon jende asko mugitu da. Tabernetan elkarteari laguntzeko eltzeitsuak, kamisetak eta sudaderak jarri dira. Udaletxea beti egon da laguntzeko prest. Kontzerturen bat edo lasterketa solidarioren bat antolatzeko aukera beti luzatu izan digute. Lokalki, jendeari esker, laguntza gehiago somatu dugu administrazioetatik baino.
Zergatik sortu zenuten Hodeilargi elkartea?
Hodeiren gaixotasunaren albistea jaso genuenean gure egoera berdinean zegoen norbait bilatzen hasi ginen; batez ere jakiteko haiek nola bizi zuten egoera hau guztia eta zer egin zitekeen Hodeiren bizitza hobetzeko. Horrela aurkitu genuen Castellon gurea bezalako egoeran dagoen beste familia bat: bi alaba dituzte eta biek Batten-en gaixotasuna pairatzen dute. Haiei esker Estatu Batuetan frogatu zuten tratamendu genikoaren berri izan genuen. Horrelako ikerketak aurrera eraman ahal izateko dirua beharrezkoa da oso. Horregatik erabaki genuen elkartea eratzea, ikerkuntzan baliatzeko baliabide ekonomikoak eskaini ahal izateko.
Zein da zuen helburu nagusia?
Gure helburuak dira, alde batetik, dirua lortzea ikerkuntzara bideratzeko eta gaixoen bizitza kalitatea hobetzeko, eta, bestetik, ikusgaitasuna lortzea. Jendeak jakin behar du gaixotasun arraroak existitzen direla. Gizartean pixka bat ahaztuta gaude halakoak pairatzen ditugunok gutxi garelako, baina, egon badaudela jakitea oso lagungarria izango litzateke.
Gaixotasun arraroetan ikerketa lana nahitaezkoa da. Nola dago esparru hori?
Nire ustez oso gaizki dago. Hemen, ia ezinezkoa da; administrazioak oso diru gutxi bideratzen du gaixotasun arraroen ikerkuntzarako; eta gero, ikertzeko orduan traba asko daude. Lehenengo hamar egunetan nik neuro-pediatrari galdetu nion ia momentu hartan mahai gainean hamar milioi euro jartzen banizkion zerbait egin zezakeen, eta esan zidan Europan ezinezkoa zela.
Estatu Batuetan terapia geniko bat egin zuten duela urte batzuk hamaika umerekin. Duela urtebete frogekin bukatu zuten eta, tamalez, ondorioztatu zuten metodo horrekin ezin zutela epe luzean gaixotasuna gelditu. Hortaz, CLN6rentzako ikerketak alde batera utzi dituzte eta CLN3 aldaerarekin jarri dira. Espero dugu akatsa detektatzen dutenean berriz hastea CLN6arekin. Esaten dute hau dela momenturik hoberena ikerketarako, ikusi izan dugunez Covid-19arekin, zientzia oso azkar dabilelako.
Hemendik gertu ikerketarik ba al dago?
Pandemia hasi aurretik, Europa mailan zenbait herrialde batu ziren ikerkuntzak bideratzeko asmoz. Ikerketa hauek laborategian egiten dira, eta momentuz ez da frogarik egin gizakietan. Ikerketa hauek leku ezberdinetan egiten dira; hau da, ikertzaileak ez daude guztiak leku berdinean batuta, baizik eta Europan sakabanatuta, deszentralizatuta. Gehienak Ingalaterran zeuden arren, ikertzaile talde bat dago Salamancan.
Badirudi badoala, baina motel. Azkenean gaixotasun honek denbora gutxi uzten dizu, eta ikerketak motel doaz. Hala ere, esan beharra dago Euskadiko eta Espainiako Gobernuek ez dutela askorik egiten gaixotasun arraroen ikerketen alde; edo, behintzat, gutxienez nik ez dut ikusi.
Zaintzei dagokienez, zuen kasuan zerbait berezirik behar duzue?
Hodeiri duela gutxi dafoak jarri dizkiote. Hauek oinetan doazen plastikozko pieza batzuk dira. Honek orkatilaren mugimendua murrizten du, horrela, ibiltzeko orduan mugimendua zuzentzen du. Izan ere, bera normalean hanka-puntetan ibiltzen da eta erortzeko aukera gehiago ditu. Horrez gain, eskorga baten bila gabiltza, berak autonomia pixka bat irabazteko. Gainera, kotxea aldatu behar dugu orain, zeren guk sartu behar dugu bera kotxean, eta jada sei urte dituenez zailagoa egiten zaigu kotxe normal batean; furgoneta bat hartu nahiko genuke. Momentuz horiek dira gure beharrak, gero gerokoak. Ikusi ahal izan dugunez behar gehiago izango ditugu, haien artean zutik mantentzeko tramankulu bat edo ohe berri bat mekanikoki zutitzen dena.
Zer egin daiteke gaixotasun arraroen alde?
Ikertzea garrantzitsua den arren, niretzako ikusgaitasuna da garrantzitsuena. Jendeak jakin behar du gaixotasun arraroak egon badaudela. Eta horren inguruan pixka bat hausnartzea. Hodeiri gaixotasuna detektatu aurretik nik ez nuen pentsatzen ea herri bat prestatuta ote dagoen desgaitasun bat duen pertsona batentzat. Orain konturatzen naiz eta ikusten dut gizartea, kale mailan zein administratiboki, ez dagoela prestatuta desgaitasuna duten haur txikientzat.
Adibide bat jartzearren, gu Hodeirentzako menpekotasun desgaitasuna eskatzera joan ginenean Nafarroako administraziora, ez zeuden prestatuta horrelako kasu baterako. Gure gaixotasunak bere berezitasunak ditu, eta hauek ez zituzten kontuan hartu. Nire sentsazioa izan zen dena prestatuta zegoela pertsona helduentzako, batez ere galdera eta laguntzak bideratzeko eragatik. Galdetzen ziguten ea ikastolan aurrera zihoan, eta Batten-en gaixotasunaren ezaugarrietako bat da denborarekin atzeraka joango dela, ikasi duena galtzen joango dela. Informazio falta nabaria sumatu nuen. Arretak pertsonalizatuagoa izan beharko luke.
Nola lagundu daiteke Hodeilargin?
Web orrialdean salgai ditugun produktuak daude eta bertatik erosi daitezke. Gainera, bertatik edo bizum bitartez dohaintza egin daiteke. Baina, batez ere, ikusgaitasuna da bilatzen duguna. Instagramen eta Facebooken profilak ditugu eta bertan jartzen dugun informazioa zabaltzeak asko laguntzen digu.
☉ Ugao
Zerga eta tasa berriak onartu dituzte Ugaon, zerbitzu publikoen kalitatea oinarri
EH Bilduk “egokitzapen” horien aurrean abstenitzea erabaki du, eta zabor tasen hobarien beharraz edo herriko etxebizitza hutsen arazoaren inguruan mintzatu da urriko osoko bilkuran
Joan den urriaren 29an egindako osoko bilkuran, Ugaoko Udalak 2025eko tasak, zergak eta prezio publikoak egokitzea onartu zuen. Ekaitz Mentxaka alkateak azaldu zuen % 3ko igoera aplikatuko dela 2025eko urtarrilaren 1etik aurrera eta gehitu du doikuntza horrek aurten ere ez duela estaliko udal-zerbitzuak azken urteotan jasaten ari den kostuen igoera: “Azken urteotan, hainbat udal zerbitzuren kostu ekonomikoa nabarmen igotzeaz gain, inbertsio garrantzitsuak ere egin dira, hainbat zerbitzu hobetuz eta, ondorioz, gastua handituz”.
Bestalde, azken urteetan hobari berriak sartu direla azpimarratu du hainbat zergatan, bai jasangarritasun energetikoaren arloan, bai familientzat (OHZ, TMIZ…). “Ondorioz, Udalak diru gutxiago biltzea ekarri du”, izan dira alkatearen berbak. Eta ez hori bakarrik: 2027tik aurrera, Udalak AP68aren emakidadunak OHZ gisa ordaintzen dituen 125.000 euroak ere ez dituela jasoko gogoratu du.
Zabor tasasari dagokionez, hondakinei buruzko 7/2022 Legeak udal guztiak behartzen ditu tasa bat ezartzera, 2025etik aurrera benetako kostua herritarrari jasanarazteko: “Udalak 60.000 € baino gehiagoko defizita du. 2025 da aipatutako legeak kostu osoa herritarrei jasanaraztera behartzen duen lehen urtea. Hala ere, Udalak ez du defizit horren guztizkoa 2025ean jasanaraziko, igoera benetan handia izango litzatekeelako”.
Hori dela eta, Udalak % 50eko igoera egingo du banku-erakundeetako eta aurrezki-erakundeetako zaborretan. Bestalde, dauden zazpi tarifetatik seietan % 20ko igoera egitea: etxeko zaborretan; elikadura, ostalaritza, edarien eta ikusentzunezkoetan; dendetako zaborretan, enpresetako zaborretan; merkataritzako lokaletako zaborretan eta biltegietan.
EH Bilduk, abstentziora
Ugaoko EH Bildu alderdiak neurri hauen egokitzapenaren aurrean abstenitzea erabaki du: “Ulertzen dugu gaur egungo prezioak direla eta tasak eta zergak igo behar direla kalitatezko zerbitzu publikoak eskaintzeko”, azaldu du Amaia Sierra zinegotziak. “Hala ere, gure ustez gehien dutenek gehiago ordaindu behar dutela uste dugu eta egoera zaurgarrian dauden herritarrei hobariak eskaintzea premiazkoa da”.
“Bestalde, zabor tasen igoerei dagokienez, Europar markotik datorren legea bete behar dugu baina horrek ez du esan nahi neurri hori soilik hartu behar dugunik; gure helburua etorkizun jasangarria izatea bada erabaki jakin batzuk kontuan hartu beharko genituzke: esaterako, lehentasun bat da modu teknologikoan kontrolatuta dagoen zabor organikoaren inguruko hobariak martxan ipintzea. Horrela herritarren kontzientzia areagotuko genuke”.
Amaia Sierra: “Beste herri eta hirietan egiten duten moduan erabilpen gabeko etxebizitzek gehiago ordaindu beharko luketela uste dugu”
EH Bilduko zinegotziak herriko etxebizitza hutsen egoera mahai gainean ipini du ere, eta Ugaotarrek etxe bat alokatu edo erosteko aukerarik ez dutela gogorarazi du: “Horregatik, beste herri eta hirietan egiten duten moduan erabilpen gabeko etxebizitzek gehiago ordaindu beharko luketela uste dugu”.
Ugaoko alkateak, erantzun orokor modura nabarmendu du Ugao Bizkaiko presio fiskal txikiena duen udalerrietako bat dela: “Presio fiskala, hau da, ugaotar bakoitzak tasa eta zergengatik ordaintzen duen zenbatekoa 336,16 eurokoa dela (2022an, BFAk argitaratutako azken datuak). Estratu edo antzeko tamainako udalerriek 648,71 euro ordaintzen dute batez beste, eta Bizkaikoek 559,25 euro. 19 horietatik, bik bakarrik dituzte Ugaok baino biztanle gehiago. Beraz, 19 udalerri horietako gehienek, txikiagoak direnez, Ugaok baino zerbitzu gutxiago ematen dituzte”.
☉ Ugao
Goio Ramos ugaotarrak ‘London Calling’ izeneko helduentzako lehen eleberria kaleratu du
Eleberri honek musika taldeek kontzertuetan duten egiturarekin osatu du eta beraz, intro, setlist eta outro batek antolatzen dute barnealdeko edukia
Iaz Zubikarai beka irabazi zuen Goio Ramos ugaotarrak eta 4.000 euroko sariaz gainera eleberri bat idazteko aukera eman zioten. Urtebeteko lanaren ostean, buruan zeukan proiektuari bizia eman dio Ramosek: ‘London Calling’.
Liburuaren hasieran, emakume batek euskarazko kanta bat entzuten du Londreseko metroan. Kanta hura bere aita zenaren musika taldearen diskoaren abesti bat da.
Disko hura ez zen inoiz argitaratu. Istorioak 80. hamarkadara salto egiten du eta bertan ‘Hilotzak‘ bandaren istorioa kontatzen da: “Horrelako testuinguru kultural, sozial, politiko eta benetakoan dokumentazio lanak egin ditut eta marko horretan musika talde horren istorioa kontatu dut”, azaldu du Ramosek.
“Istorio horren barruan pertsonaia nagusien arteko harremanak eta nondik norakoak kontatzen ditut, besteak beste”. Helduentzako eleberri bat idazten duen lehen aldia da honako hau Goiorentzat, orain arte umeentzako kontakizunak idatzi baititu. Eleberri hau, gainera, musika taldeek kontzertuetan duten egiturarekin osatu du Ramosek (kontzertu baten egitura du), musikak ugaotarraen bizitzan duen pisu handiagatik.
Horrela, istorioak intro bat, setlista eta outroa dauka, literatura musikarekin nahastuz. Gainera, kapituluek ez dute izenbururik, kanta jakin batera daramaten QR kodeak baizik. Lan honek zapore gozoa utzi dio Goiori eta azkena ez dela izango aitortu dio GEURIAri; hurrengoa sukaldatzen ari da, baina ez digu xehetasun gehiagorik eman nahi izan.
☉ Ugao
Ibilbide transpiriniotarraren inguruko hitzaldia eskainiko dute Ugaoko Jane jauregian
GR 11 Ibilbide Handiko Bidezidorra da, 800 kilometrotan Pirinio osoa zeharkatzen duena, Kantauri itsasotik (Higer lurmuturra) Mediterraneo itsasoraino (Creus lurmuturra)
Azaroaren 12an ibilbide Transpiriniotarraren inguruko hitzaldia eskainiko dute Johana Maluendak, Elixabete Arbek, Bego Gonzálezek, Idoia Alluek eta Aiur, Eki eta Lintzak, Ugaoko Jane jauregian.
Saioak ordubeteko iraupena izango du, 18:30etik 19:30ak arte, eta GR 11 zeharkaldiaren 800 kilometroen inguruko nondik norakoak azalduko dituzte, partaideei hainbat galdera erantzunez: bakarrik edo taldean egin? Hemendik hara edo handik hona? Dena, osotasunean edo zatika egin behar da?…
GR 11 Ibilbide Handiko zeharkaldia da, 800 kilometrotan Pirinio osoa zeharkatzen duena, Kantauri itsasotik (Higer lurmuturra) Mediterraneo itsasoraino (Creus lurmuturra). Ia ibilbide osoa marka zuri eta gorriz seinaleztatuta dago. Oro har, herri, babesleku edo aterpetxeen artean igarotzen da, eta, beraz, trekkingaren logistika egitea lan “erraza” da. Ugaoko saioan parte hartzeko 663 040 035 telefono zenbakira deitu behar dute interesdunek.
☉ Ugao
Ugaoko Gau Beltzak 50 motozale baino gehiago bilduko ditu asteburuan
Azaroaren 2an motozaleak 130 kilometro baino gehiagoko ibilbidea egitera deitu dituzte eta parte-hartzaileek paella jatera gonbidatu dituzte herrian
Ugaoko Gau Beltzan ekintza bereziak antolatu dituzte El Nidito de Luciferren (Ugaoko Dorrea, 23). Izan ere, urriaren 31tik azaroaren 2ra jardueraz betetako ekintzak prestatu dituzte. Denen artean nabarmentzekoa azaroaren 2an antolatu dute Motozaleen Elkarretaratze Satanikoa.
Egun horretan motozaleak 130 kilometro baino gehiagoko ibilbidea egitera deitu dituzte. Irteera Bilbondo merkataritza zentroko aparkalekuan antolatu dute 10:30ean eta bertatik, Bi-625 errepidea Urduña norabidea jarraituz, Arrigorriaga eta Ugaotik igaroko dira eta gero Arakaldo, Laudio, Amurrio, Altube, Murgia, Legutio, Otxandio, Dima eta Ugaranara helduko dira. Bertatik Artearantz joko dute eta hortik berriro iritsiko dira Hego Uribe eskualdera, Zeberio osoa Ermitabarritik hasita zeharkatuz.
Ibilbidearen amaiera Ugaon egingo dute. Ekitaldian izena eman duten motozaleei paella jatera gonbidatu dituzte 13:00etatik 16:00ak arte. “Jaia, motorrak eta rock ‘n rolla!”, azaldu dute antolakuntza taldetik. Parte hartzeko 944 258 209 telefono-zenbakia ahalbidetu dute eta deitzeko ordutegia 18:00etatik 23:30ak arte da.
Egitaraua | Gau Beltza El Nidito de Luciferren
Urriak 31, osteguna
21:30 Jai hilkorra, mozorro lehiaketarekin + DJ Javi
Azaroak 1, ostirala
21:30 Hildakoei omenaldia: Queimada + sua eta konjurua
Azaroak 2, larunbata
13:00 Motozaleen Elkarretaratze Satanikoa + paella jana
☉ Ugao
Emakumezkoen euskarazko obrak ekarriko dituzte Ugaora ‘Ostiralero antzerkiarekin bat’ zikloan
Klimaterioa antzezlana eta Emakume abeslariak izeneko kontzertu didaktikoak euskara hutsean eskainiko dituzte Ugaoko Jane jauregian, 20:00etan
Azaroaren 8tik 29ra ‘Ostiralero antzerkiarekin bat’ zikloaren 22. edizioa antolatuko dute Ugaon, Udaleko Kultura Sailaren bitartez eta Bizkaiko Foru Aldundiarekin lankidetzan. Saio guztiak 20:00etan izango dira Ugaoko Jane jauregian.
Guztira lau emanaldi eskainiko dituzte debalde eta horietako bi euskara hutsean izango dira: Klimaterioa eta Emakume Abeslariak. Azaroaren 8an izango da lehen antzezlana, La Prudencia izenekoa; Klimaterioa hilaren 15ean; Me parto el pepe 22an eta Emakume abeslariak 29an.
Euskara, oholtzan
“Zer gertatzen da emakumearen bizitzan klimaterioan sartu eta menopausia ate joka dagoenean? Nola sentitzen dira? Alboan dutena akabatzeko moduan daude. Suminkortasunez beteta abanikoen erreginak bilakatzen dira. Eraldaketa prozesu honek bestelakoak ere ematen ditu.” KLIMAterioak klimaxera iristeko autopista bilatzen ari denean klimaterioarekin topo egiten duen emakumearen ibilerak kontatuko ditu, bakarrizketa eta bertsoak uztartuz elkarrizketara bidea egiteko.
Kaitin Allendek zuzendu eta Iratxe Ibarra, Oihane Perea, Irati Andarekin batera antzeztutako helduentzako obra da Klimaterioa.
Emakume abeslariak, ostera, kontzertu didaktikoa da, eta Nina Simone eta Izaro bezalako emakume abeslari handien istorioak kontatzen ditu, haien borroka eta ondarea nabarmenduz.