Zutabeak
Je suis hipocrite
Ondokoen fedea iraintzea probokaziotzat jo du Aita Santuak. “Nire ama iraintzen baduzu, nire muturrekoa itxaron ahal duzu” esan du, hitzez hitz. Adierazpen askatasuna badugula, baina ondokoarentzat garrantzitsua dena aintzat hartu eta errespetatzeko erantzukizun morala ere bai. Hautsak harrotu dituzte hitzok, zelan ez, Charlie Hebdon gertatutakoa adierazpen askatasunaren kontrako erasorik handienetakoa dela uste dutenen artean. Erasoak justifikaziorik ez daukala eta zigortu beharrekoa dela ere esan egin du Aita Santuak, baina hori ez du inork entzun nahi izan, lehenengoak titular deigarriagoa osatzen du eta, antza. Hipokrita hutsa dela adierazi dute askok, eta adierazpen askatasunak mugarik ez daukala argudiatu.
EZINBESTEKOA DA GURE MURRUETATIK HARAGO BEGIRATZEN IKASTEA
Egia al da hori, baina? Ni neu ezezkoan nago. Adierazpen askatasuna eskubide unibertsala da Giza Eskubideen Adierazpen Unibertsalaren arabera, baina horrek ez du esan nahi absolutua denik, ezta hurrik eman ere. Prentsa askatasuna eta ideien hedatze askea, egiaren ezagutza eta parte-hartze politikoaren baitan eraikitako eskubideak dira, norbere iritzia besteei zabaltzeko aukera izan dezagun, baina eskubide hori mugatu ahal da –eta mugatu behar da-, beste eskubide goren batzuekin talka egiten badu, azken hauek babestea helburu. Alegia, ezin da publikoki haur -pornografia defendatu, ez iritzi hori ilegala delako berez, baizik eta publizitate horrek kolokan jartzen dituelako beste eskubide garrantzitsuago batzuk. Era berean, legez debekatuta dago gerraren aldeko eta edozein pertsona nahiz talderen aurkako indarkeria eragin dezaketen ideien propaganda, eta bereziki, arraza, sexu, kolore, erlijio edo jatorriaren inguruko erasotzat har daitekeen edozein. Logikoa ere bada, gainera, izan ere, nekez onartuko genuke, gaur egun, beltzak bigarren mailako gizakiak direla defendatzen duen aldizkari edo argitalpenik, ezta?
Bitxia da, ordea, gizakiok adierazpen askatasunaren gainean daukagun irudia. Bitxia da zeinen lausoa den irudi hori, eta zeinen erraz moldatzen dugun geure interesetara, buztinezko panpina itxurabakoa bailitzan. Mugaren zein aldetan egon, berdin-berdin egiten dugu adierazpen askatasunaren alde ala kontra, komeni zaigunaren arabera. Gatazka egoera oso antzekoen aurrean indar beretsuarekin defendatzen ditugu erasotu nahiz erasotzailearen rolak. Gertaerak eraldatzen ditugu, gure ahulezi eta asmoak itxuraldatu, errealitatea erabat birformulatu. Hipokrita hutsak gara. Hurbileko sentitzen ditugun eskubideak adierazpen askatasunaren gainetik daudela defendatzen dugu; eta, horrenbestez, zentsura eskatzen dugu homosexualen kontrako irainentzat, emakumeen irudia kaltetzen duten komunikabideentzat, animalien kontrako edozein eraso defendatzen duten web eta blogentzat. Onartuko al genuke guk torturen inguruko karikaturarik? Bulling-aren inguruko txisterik? Non dago, bada, gure muga? Ez pentsa hipokresia pribilegiatu gutxi batzuen dohaina denik; koherentzia eza gizakiaren baitako joera demokratizatua da, zoritzarrez. JE SUIS HIPOCRITE. BAITA ZU ZEU ERE.
Ez dago Charlie Hebdoren aurkako erasoa justifikatzerik, inolaz ere, baina eraso honek argi utzi du adierazpen askatasunaren mugen inguruan asko dagoela oraindik argitu eta eztabaidatzeko. Ezinbestekoa da muga horien erregulazio orekatu bat mundu mailan, eta ezin da erregulazio hori aginte organoen interesen esku utzi, horiek joera bakar bat lortzera bideratzen direlako beti. Modu berean, ezin ditugu muga horiek gure bulkada eta emozio pertsonalen arabera erabili. Adierazpen askatasunaren formulazioan aurrera egingo badugu, ezinbestekoa da gure murruetatik harago begiratzen ikastea, eta ondokoaren muga konpartitu ez arren, gurea bezain onargarria izan daitekeela onartzea.
Iritziak
Iritzia | Hego Uribeko Laneko Atodefentsa Sarea eratu da

Krisi garaia ofentsiba garaia da bereziki; burgesiak gure aurka bideratutako ofentsiba. Eta otzan egon ordez, desjabetuok autodefentsarako mekanismoak sortu behar ditugu. Esparru guztietan, baita laboralean ere. Horretarako sortu genuen Hego Uribeko Kontseilu Sozialistatik laneko baldintzak borrokatu eta hobetzeko tresna, Laneko Autodefentsa Sarea (LAS).
Arlo laboralean ematen ari den egituraketa dela eta, erreminta berriak behar dira proletargo atomizatua antolatzeko. Errepresentazioan eta burokrazian oinarritutako eredu sindikal baten ordez, langileon borroka propioa sustatuko dituen antolakuntza formak behar ditugu. Klase elkartasuna indargune duen antolakuntza oinarri, langileon onurarako diren borrokak abiarazi behar dira.
Hala ere, hobekuntza partzialak ez dira nahikoa; agerikoa baita kapitalismoak okerrerako joera duela, eta garaipen oro desagertu egiten dela urte edo hilabete gutxitara. Beraz, erreformara mugatu beharrean, zinez errealista den politikak ezin du esplotazio tasa “normal” bat legitimatu, esplotazio harremana gailendu behar du.
Zentzu honetan, borroka bakoitzari perspektiba politiko jakitun bat ematea funtsezkoa da, borroka bera orokortzeko. Horregatik, autodefentsa sozialistak osotasun politikoari egiten dio ekarpena langileon zuzeneko interesak defendatzearekin batera; hots, kalitatezko lan baldintza berdinen aldeko borroka, Estatu Sozialistaren norabidean kokatu behar dugu.
Horrela, langileon arteko klase elkartasuna medio, interbentzio politikorako hainbat baliabide eta aukera eskaintzen ditu Hego Uribeko LAS-ek:
- Lan gatazken gaineko aholkularitza juridikoa.
- Borroka prozesuak aurrera eramateko laguntza eta babesa.
- Formakuntzarako baliabideak: kontratu eta nominen irakurketak, erreforma politikoen inguruko azalpenak, eskubide laboralen gidak etab.
- Auzi laboralen gaineko mobilizazioa eta salaketa politikoa.
Hau guztia hurbilarazteko, aurkezpenak burutuko ditugu kolektibo ezberdinetan Galdakaon eta Basaurin bereziki. Zalantza edo beharrizanik edukiz gero, kontaktatu 613 910 019 telefono zenbakian edo lanekoAS.hegouribe@gmail.com heblbide elektronikoaren bitartez.
☉ Galdakao
Iritzia | 86 urte igaro dira jada

Gaur, duela 86 urte Faxistek Galdakao bonbardeatu zuten, Plazakoetxeko babeslekua jo eta laguntzera joan zirenak metrallatu zituzten. Orotara, 24 galdakoztar erail zituzten faxistek eta hilabete batzuk geroago burdin hesia gainditu eta Francoren armadaren menpe gelditu zen herria.
Lehenik eta behin, ezinbestekoa da eraildako herritarrak omendu, emandako gertakariak gogoratu eta bertatik irakaspen politikoak ateratzea. Izan ere, urte asko igaro diren arren, gaur egun adierazpen faxisten gorakada eta estatuaren autoritarizaziorako joerak indar handia hartzen ari diren fenomenoak dira. Funtsean, egungo krisia testuinguruan ematen ari den gizartearen eta estatuaren faxistizazio prozesuaren adierazle zuzenak dira.
Burgesiak, egun bizitzen ari garen krisi testuinguruan sortu daitekeen ezegonkortasuna apaltzea du helburu, independentzia politikoan oinarritzen diren adierazpenak erasotu (eskubide politikoen urraketen bitartez) eta etorkizuneko langileria disziplinamendu mekanismo geroz eta zorrotzagoetan hezteko asmoz (plataforma digitalak, segurtasun kamerak, presentzia polizial itogarria…). Horregaitik, esan daiteke, gobernu faxista ekoizpen eredu kapitalistan gizartea antolatzeko modu konkretu bat dela, krisiaren erreakzio bezala gaurkotu dena, alegia.
Izan ere, faxismoak bizitzen ari garen garai ilun honetan bere programa baztertzailea langileriaren baitan zabaltzea du helburu, proletalgo babesgabearen kontra eginez. Hala nola, komunitate nazionalaren modernizazio bat planteatzen dute. Orden soziala eta ongizatea berreskuratzeko identitate nazionalaren defentsa sutsua egiten dute, klase ertain nazionalaren baldintza ekonomiko eta sozialen okertzearen errudun proletalgo migratzailea aurkeztuz. Honela, subiranotasun nazionala mantentzea ezinbesteko premisa bezala aurkezten dute, estatu aparatuen defentsa sutsu bat proposatuz; finean, biraje autoritarioaren atxikipena lortzeko, Estatua elite ekonomikoek sortutako krisiaren aterabide bezala aurkezten dute.
Gauzak honela, krisiaren aurrean berriro ere metaketa fase bat abiarazteko beharrezkoak zaizkion neurriak aplikatzen ari da burgesia. Ezegonkortasunaren aurrean posizioak indartu eta proletalgoaren dominazioan sakontzen jarraitzeko, krisi testuinguruak bultzatuta (hein handi batean), gizartearen faxistizazioa ematen ari da. Horren aurrean, faxismoa gobernutik bota baino, bere oinarriak suntsituko dituen proiektua, sozialismoaren eraikuntza ekonomikoa, gorpuztea beharrezkoa zaigu. Langileriaren klase batasuna eraiki behar dugu, proletalgoaren interes historikoen arabera antolatu eta botere komunista bat gorpuztea ezinbestekoa zaigu, gizabanakoen askatasun erreala, zapalkuntzarik eta diskriminaziorik gabeko gizartea eraiki ahal izateko.
Zutabeak
Iritzia | Aske bizi

Aniztasuna da gaur egun gizartearen ezaugarri nagusienetako bat. Ez bakarrik kultura aldetik, ale honetan irakurgai duzun Xabier Aierdi soziologo zeberioztarrak GEURIAn eskaini duen elkarrizketan adierazi duen bezala, baizik eta persona aldetik. Azken urteetan eta berezi azken hilabeteetan asko hitz egin da genero-identitateaz. Eta ez moda bat delako —askok gaizki uste duten bezala—, errealitate bat delako baizik. Askorentzat ezezaguna den errealitatea.
Lara Arroyo basauriarra aurrez aurre ezagutzeko aukera izan dut ale honetan. Transexualitateaz egin dugu berba, non eta Marienean, genero-identitate guztiak errespetatzen den gunean. Errespetua. Hori da beti garrantzitsuena: besteekiko errespetua izatea. Sexualitatearen adierazpen desberdinekiko errespetua sustatu behar dugu, aurreiritziak hautsiz eta lesbiana, gay, transexual, bisexual, intersexual edo beste edozein orientazio sexual edo genero-identitaterekiko diskriminazioarekin amaituz.
Emakume indartsua iruditu zait Lara. Bere trantsizioa bakardadean bizi du, baina beti argi izan duena lortu du eta orain zoriontsua da. Oso garrantzitsua da trantsizio-prozesuan dauden pertsonei laguntza eta baliabideak eskaintzea, batez ere beren ingurukoen babesik ez dutenei. Larak 20 urterekin hasi zuen trantsizioa, baina adingabeen transexualitatea ere existitzen da. Trans gisa identifikatzen diren haur eta gazteei entzun eta babesa eman behar diegu. Gizarte gisa, trans komunitatea babestu behar dugu, eta, horretarako, oso garrantzitsua da hezkuntza eta inklusioa, trans pertsonentzat giro ulerkorragoa eta errespetuzkoagoa sortzen laguntzeko. Oso garrantzitsua da nork bere burua onartzea eta nola izan daitekeen zaila geure nortasuna onartzea eta ulertzea, bereziki generoari eta sexualitateari buruzko ideia zurrunak dituen gizarte batean. Horregatik hezkuntza oso garrantzitsua da, errespetua giltza izan dadin pertsona guztiak aske bizi gaitezen.
Zutabeak
Iritzia | Zuri, emakume
Emakumea izateak ezin dizu ezer kendu. Bideak elkarren artean marraztu ziren, ibiltzeko moduan. Gainditu gabe dagoen irakasgaia berdintasunean bizitzen ikastea da. Inork ez dizu ezer oparitzen, baina proposatzen baduzu, lortuko duzu.
Ibilbidea marraztu behar da eta bideak nahi duzun lekura eramango zaitu. Ahaleginak eta ahaleginak eginda, lortuko duzu. Zure balioa ez duzu frogatu behar, atera barruan daramazuna, inoiz ez jaitsi burua, nahiz eta bidezidorra okertzen den. Pertsona bakoitza mundu bat da, eta zurean zure patuaren alde borrokatu behar duzu, indarrak huts egingo balizu ere, ez etsi, gailurra eskalatu behar duzu eta justizia guztion begien bistan utzi behar duzu.
Zure bandera da, eta munduak jakin dezala berdintasunak eta justiziarekiko errespetuak mundu zuzenago eta zintzoago bat egingo dutela, ez bakarrik martxoaren 8an, baizik eta urte osoko egun guztietan.
Emakumeak beti aurrera!
Manu Rodriguez Fernandez
Galdakaoko Pentsiodunen Mugimendua
Iritziak
Iritzia | 5 urte Basauri feminismotik kiskaltzen!

Kiskali hitza behin baino gehiagotan entzungo zenuten Basauriko kaleetatik, izen horren atzean zer ote dagoen zuen buruei galdezka. Kiskali Basauriko Gazte Talde Feminista da, feminismoa motore eta gaztetasuna erregai lelotzat duena. Aurten bost urte betetzen dira neska* gazteok antolatu ginenetik baina, nola heldu gara honaino?
2018an izan zen lehenengo greba feministara jo behar dugu gure sorreraren berri izateko. Greba horretan milaka emakume atera ginen Basauriko kaleetara bizitzak erdigunean jartzearen urgentzia aldarrikatzera. Egun horretan ere guk planto egin genuen, sistema aldatzeko gurarekin.
2018ko grebaren hurrengo egunean izan zen Kiskaliren lehenengo bilera. Gazteak eta ikasleak ginen eta gara, baina feminismoaren garrantziaz badakigu, bai eta indarra kolektiboan dagoela eta antolatzea beharrezkoa dela ere. Beraz, gaztetasuna eta feminismoa ardatz harturik dena iraultzeari ekin genion. Basauri eraldatzeari.
Ez gara inoiz ezerezetik abiatu, Basauriko Mugimendu Feministak borroken genealogia luzea du. Horri esker, aurretik izan diren eta egun dauden emakume guztiak ditugu etengabeko bidelagun ikasteko, eztabaidatzeko, borrokatzeko. Haien uzta jaso eta berriro landatu dugu, etorkizuneko mugimendu feministak aurrera egiteko.
Kiskaliren sorreratik, hainbat esparrutan ibili gara, gure herriko emakumeen eskubideak defendatuz. Urteak pasatu ahala, gero eta proiektu gehiagotan parte hartu dugu, ilusio handiz nahiz bidea erraza ez izan, bada, Kontuan hartu behar da ere, Kiskali ez dugula soilik, bileretan biltzen garenak osatzen, baizik eta egunerokoan iraultza feminista gauzatzen duen neska* gazte orok osatzen du.
2023an egonda, gauza asko aldatuz joan dira, beste batzuk, ordea, aldatzeke ditugu oraindik. Gizartea bizimodu azkar batean murgilduta egonda, askotan ez gara konturatzen geure pentsatzeko modua eta sistemaren egiturak motelago aldatzen direla. Baina horretarako gaude gu, heteronormalitatea kolokan jartzeko, estereotipo danak hausteko, inposaturiko rolak zalantzan jartzeko, sistema eraldatzeko… eman su eta kiskali!
Azken mezu bat, apirilak 22 eguna zuen agendetan apunta ezazue. Basauriko neska* gazteok badugu zer ospatu eta egitarau polit bat antolatzen gabiltza egun horretarako.