Sareak

☉ Zaratamo

Flor Verón: «Praktikan jarri nahi nuen jendeak nire obrak eraman ahal izateko; hau da, artea sortzea, gero erabiltzeko»

Argentinan sortutako WÜL moda markaren esentzia da jasangarritasuna. Florrek sortutako proiektua forma hartzen joan da Euskal Herrian, eta azken Gabonetan, Bilboko Artisautza Azokan egon da bere produktuak saltzen

|

Flor Verón Wül modaren sortzailea // Geuria

Ehun artea ikasi zuen Argentinan Flor Verón Goas-ek (Buenos Aires, 1979). 2015ean Euskal Herrira etorri zen eta gaur egun Zaratamon bizi da, bera lantegia hantxe daukalako. Unibertsitate ikasketak amaitu ondoren, moda eta ehun-arteko marka sortu zuen Verónek. WÜL izena jarri zion markari eta estilo propio eta berezia lantzen aritu zen moda eta arte jasangarriaren alde. Hostoak, sustraiak edo loreak erabiltzen ditu arropen estanpaziorako, landare estanpazioa baita artista argentinarraren teknika. Zaratamoko lantegian egindako lanari esker, WÜL pixkanaka-pixkanaka hazten eta forma hartzen joan da. Azken Gabonetan Gabonart deitzen den Bilboko artisautza azokan egon zen bere arropa jasangarria saltzen. Horrez gain, azken urteetan ikastaroak antolatu ditu moda eredu hau bultzatzeko asmoz.

Nola definituko zenuke WÜL marka? Berez, WÜL moda eta ehun-arte jasangarriko marka bat da. Ni ehun-artista naiz, ehun arteko gradua ikasi nuen Buenos Airesen eta beka bat eskuratu nuen artea modara eramateko jasangarritasuna bateratuz. Hortaz, nik WÜL-en zuntz organikoekin bakarrik egiten dut lan, eta tratamendu guztiak ingurumen-jasangarritasunaren alde pentsatuta eta landuta daude. Beste aldetik, kimiko toxikoak ez ditut lantzen, ezta azalari eragin diezaiokeen beste ezer ere. Nik erabiltzen ditudan ehunek edota zuntzek GOTS (Global Organic Textile Standard) ziurtagiria daukate. Ziurtagiri hau trazabilitate-ziurtagiririk altuena da, baratzetik hasi eta azken etiketatzerainoko zuntz organikoez arduratzen dena. WÜL-en ziurtagiri hori daukaten ehunak bakarrik erabiltzen dira. Bestetik, feltroen zatiari dagokionez, artile ekologikoarekin egiten dut lan.

Izen bitxia jarri zenion zure markari. Letra-joko bat da WÜL. Izen bat pentsatzen hasi nintzenean artilearekin bakarrik egiten nuen lan. Horren ondorioz, izenak dieresia darama ‘U’-ren gainean “wool” hitzari erreferentzia eginez, “wool” artilea baita ingelesez. Bestalde, ‘U’ letrak dieresiarekin irribarre bat sortzen du eta horrekin nik maite dudana egin ahal izatea irudikatzen dut. Eta, azken finean, hiru letrek (W – U – L) “What U Love” esan nahi dute. Hots; maite duzuna.

Eta nola sortu zen egitasmo hau? Argentinako IUNA-n (Artearen Unibertsitate Institutu Nazionala) ehun arteko gradua amaitu nuen 2004an. Hortik lau urtera sortu zen WÜL proiektua, 2008an. Unibertsitate ikasketak behin bukatu nituenean, feltroarekin lanean zebilen jendea ezagutu nuen, eta, horren harira, tindu naturalekin hasi nintzen lanean. Formakuntza baneukan eta praktikan jarri nahi nuen jendeak nire obrak erabili ahal izateko; hau da, artea sortzea, gero erabiltzeko.

Zure proiektu pertsonala da hau. Hala da. Nik sortu nuen WÜL, nik eraman nuen aurrera egitasmoa eta nik kudeatzen dut guztia. Ez dago beste inor, ni bakarrik. Nik egiten ditut jantziak, estanpazioa eta den-dena. Gainera, ez dut makinarik erabiltzen, nire lantegian dagoen makina bakarra josteko makina da.

Zer arropa mota saltzen duzu? Kamisetak, soinekoak… Azken finean, sasoia eta urtaroaren arabera aldatzen joaten naiz. Urtero berritzen ditut produktuak, arraroa da errepikatzea. Hori bai, nik ez dut ez multzoetan, ez txandetan lan egiten. WÜL-en egiten den guztia pieza bakarra da. Adibidez, landare berberarekin egiten dudan estanpazio edo tindu naturalen kasuan, banan-banan egiten dut lan. Espezie berarekin lan egin arren, janzki guztiz ezberdinak dira denak. WÜL-en filosofiaren zati bat da hori, jantziak diseinatzea eta egitea bat-banaka.

Eta zeintzuk dira erabiltzen dituzun materialak arropa egiteko? Zuntzetarako zuntz zelulosikoak, kotoia edo kaña organikoak eta ziurtatuak baldin badira, noski. Estanpatzeko materialei dagokienez, landare naturalak erabiltzen ditut beti. Hori da nik lantzen dudan teknika, landare estanpazio edo “eco-print” deitzen dena. Teknika horren funtsa honakoa da: tindagai-landareak diren zenbait espezieren pigmentuak ehunezkoa izan daitekeen euskarri batera eramatea. Normalean, hostoak, loreak, sustraiak eta landareen azalak erabiltzen ditut estanpatzeko.

Ikusten da jasangarritasunari garrantzia handia ematen diozula. Berez, moda jasangarriko proiektu batzuetan murgilduta nago. Azken batean, marka honen ardatza da jasangarritasuna. Hemen ez dago ezer sintetikorik, WÜL-en ez duzu aurkituko sintetikoa den ezer.

Zeintzuk dira WÜL-en helburuak? Modari eta arteari dagokienean, gero eta jasangarritasun handiagoa lortzea eta eredu hori bultzatzea. Horiek izango lirateke helburu nagusiak.

Gabonetan zure jantziak erakusteko eta saltzeko aukera izan zenuen Bilbon. Zelan joan zen? Nahiko ongi joan zen negozioa, espero nuena baino hobeto. Balantzea oso ona izan zen. Pandemiak eragindako bi urteko parentesiaren ostean eta murrizketarik gabe, jendea animatu eta hurbildu egin zen. Egia da formakuntzari lan handia eskaintzen diodala eta urteak aurrera joan ahala ni ere nire bezeria egiten joan naizela. Esaterako, bezero askok urtero errepikatzen dute eta batzuetan senide edo lagunekin etortzen dira hurrengo urtean. Beraz, gurpil moduko bat sortzen da eta horrek indarberritzen nau.

Bilboko artisautza azokan ez zara berria. Ez, nire bosgarren urtea izan da hau. Urtean bi azoketan parte hartzen dut. Lehena, udaberrian; eta bigarrena, Gabonetan egiten den artisautza azoka horretan, Bilbon. Horrez gain, webgunearen bidez eta Bilbon zein Frantzian ditudan denden bitartez saltzen ditut nire produktuak urtean zehar.

Zeintzuk dira zure ohiko bezeroak? Batez ere 35 urtetik gorako jendeak erosten ditu nire produktuak. Gazteen artean oraindik ez da hain ohikoa arropa mota hau janztea, zailagoa egiten zait gazteengana heltzea.

Azken urteetan ikastaroak ere antolatu dituzu. Ikastaro horiek ere espero nuena baino hobeto joan ziren. Urte ugari daramatzat formazio lanetan, baina 2021az geroztik eskaera gero eta handiagoa izaten ari zen. Hala, gero eta denbora gehiago eskaini diot formakuntzari.

Zer lortu nahi zenuen ikastaro hauekin? Nire teknikak eta lan egiteko moduak irakatsi eta zabaltzea, gehienbat. Moda eredu hau hedatu nahi nuen eta ezagutzera eman ehun mundu hau. Zenbait ikastaro antolatu ditut: batzuk artilezko feltrozkoak, beste batzuk landare estanpaziozkoak… Jendea animatzen da eta gerturatzen da ikastaroetara. Gainera, poz-pozik ateratzen dira. Bartzelonan antolatu nuen ikastaro bat, beste bat Basque Design-en, eta Fashion Revolution-ean egotea pentsatzen ari naiz, moda jasangarriaren astean hain zuzen ere.

Argentina utzi eta 2015ean Euskal Herrira etorri zinen. Bai, nire familia Euskal Herrikoa da eta familiaren zati bat hemen dut. Beraz, proiektua ere Euskal Herrira ekarri nuen, jakina.

Non izan du WÜL-ek arrakasta gehiago, Argentinan ala Euskal Herrian? Hemen, Euskal Herrian. Baina, esan beharra dago markak forma bertan hartu duelako izan dela. Horrez gain, ni ere hazten joan naiz, esperientzia lortzen joan naiz eta horrek asko lagundu du.

Zaratamon duzu lantegia. Zaratamon, bai. Beste lantegi bat daukat Bartzelonan, baina ez naiz hainbeste joaten hara. Zaratamon bizi naiz, gainera, eta hemen daukagun bakeak asko laguntzen du nirean lan egiteko. Niretzat, behintzat, lasaitasuna izatea funtsezkoa da, batez ere nire lanerako. Izan ere, nik landareekin egiten dut lan. Zaratamoko ingurunea ezin hobeto datorkit.

Nola ikusten duzu moda eta arropa munduaren egoera gaur egun? Alde batetik, kontzientzia hartzen ari garela esango nuke. Bestetik, jasangarritasunari dagokionez, hipokrisia handia ikusten dut. “Jasangarriak” diren egitasmo ugari sortzen ari dira jasangarritasun hitza modan dagoelako, baina gero produktuak aztertzen badituzu ez dira guztiz jasangarriak. Oraindik azpijoko eta tranpa asko existitzen da.

☉ Zaratamo

Ipuin kontalaria, eskulanak eta gynkana antolatu dituzte Zaratamoko Gau Beltzan

Ipuin kontalariak, eskulanak, gynkana herrian zehar eta diskofesta antolatu dituzte hilaren 31n, 18:00etatik gaualdera bitartean, Elexaldeko plazan

|

Sorgin bat, Arrigorriagako Gau Beltzan // Geuria

Zaratamoko Besopean Guraso Elkarteak, Udalarekin batera, jardueraz betetako Gau Beltza prestatu du urriaren 31ko arrastian, etxeko txikientzat.

Ipuin kontalariak, eskulanak, gynkana herrian zehar eta diskofesta antolatu dituzte 18:00etatik gaualdera bitartean. Gainera, bokatak salduko dituzte Elexaldeko plazan.

Egitaraua | Zaratamoko Gau Beltza 2025

Urriak 31, barikua

18:00 Ipuin kontalaria eta eskulanak, Elexaldeko plaza
19:00 Gynkana herrian zehar
20:00 Diskofesta, Elexaldeko plaza

Osorik irakurri

☉ Zaratamo

Mila Koloredun Jaiak artez eta kolorez beteko ditu Zaratamoko eskolako hormak

Euskal Herriko eta Kataluniako artistak elkartuko dira Zaratamon, eta “graffiti jam” batean parte hartuko dute

|

Goiz eta arratsalderako egitaraua prestatu dute Mila Koloredun jaian // Geuria

Mila Koloredun Jaia ospatuko dute larunbat honetan, urriaren 25an, Zaratamoko eskolan. Zehatzago esateko, eskolako hormetan, helburua espazio horiek “bizitzaz eta kolorez betetzea” baita.

Horretarako, Euskal Herriko eta Kataluniako artistak elkartuko dira Zaratamon, eta “graffiti jam” batean parte hartuko dute.

Ez da hori, ordea, egunean zehar antolatu duten jarduera bakarra, egitaratu oparoa prestatu baitute: graffiti eta serigrafia tailerrak, DJ saioak, sormen gune ezberdinak eta horma-irudi parte hartzailea.

Hori horrela, Zaratamo “kolorez” jantziko dutela ziurtatu dute antolatzaileek, eta herritarrei bertan parte hartzeko gonbidapena luzatu diete.

Osorik irakurri

☉ Zaratamo

Loraldiaren marea gora Zaratamoraino helduko da

Bai Ruperrek eta bai Itoiz taldeak lotura daukate Zaratamorekin, lehenak aspaldikoa eta bigarrenak egungoa ere

|

Loraldia Plazaren aurkezpena // Geuria

Loraldia Plaza Kultur Jaialdiaren laugarren edizioa antolatu dute Arrigorriagan eta Zaratamon urriaren 17tik 26ra. Sei egunetan zazpi jarduera ezberdin prestatu dituzte eskualdeko udalerri bietan, ‘Marea Gora’ lelopean.

Horien artean, esanguratsuenak dira ‘Itoiz, Udako sesioak’ dokumentalaren proiekzioa Elexaldeko Kultur Etxean, urriaren 17an, eta Ruper Ordorikaren kontzertua hurrengo egunean, Arkotxako elizan.

Bitxia bada ere, bai bakarlari oñatiar handiak eta bai 80.hamarkadan euskal musika irauli zuen taldeak badute lotura Hego Uriberekin. Eta baita Zaratamorekin ere, irakurleari harrigarria suerta dakiokeen arren . Lotura hori nondik datorren? Lau hamarkada atzerago jo behar dugu, Basauriko Pozokoetxe auzora.

Basaurin hautsi zen anphora

2015ean GEURIAri emandako elkarrizketa batean Ruper Ordorikak Basaurirekin zeukan loturaren nondik norakoak azaldu zituen: “Unibertsita­tean nenbilenean Bilbon, Pozokoe­txeko auzoan bizi izan nintzen bi urtez”. Bizi bakarrik ez, orduko gizartearen eta herriaren egunerokotasunean murgildu zen Ordorika: “Pozokoetxen antolatu ziren euskara eskola batzuk ematen aritu nintzen unibertsitate­ko ikasketak egiten ni­tuen bitartean. Lagun batekin batera irakas­ten nuen euskara gure kabuz, inolako erakun­deren parte izan gabe”.

Orduko Basauri uger eta kedarrez beteaz galdetuta, zera erantzuten du oñatiarrak: “Oso giro gatazkatsua bizi genuen: langile mugimendu oso indar­tsua zegoen Basaurin eta jende askok lotzen zituen askatasun gogo horiek euskal munduarekin. Gaur egun hori asko aldatu da”.

Sormenerako tartea ere izan zuen Ruperrek, garai hartakoa baita ‘Hautsi da Anphora’ diskoa: “80. hamarkadaren inguruan Ber­nardo Atxaga Bilbora bizitzera eto­rri zen. Orduan guztiz ezezaguna zen, baina nik ezagutu nituen bere poema batzuk eta pare bat musika­tu nituen. Pott Bandaren hasieretan (1980) harremanetan jarri ginen eta bertan esan nion bere poema batzuei musika jarri niela. Ez niz­kion erakusten, baina egun batean Basaurin azaldu zen Atxaga eta Pozokoe­txeko nire etxean, sukaldean, abestu nizkion. Diskoa bera Galdakaon grabatu nuen”.

Basauri eta Galdakao aipatu ditugu, baina ez Zaratamo. Hiru herriak lotzen dituen haria zein den ezagutzeko orain aldira salto egin behar dugu, aurtengo Loraldiaren aurkezpen prentsaurrekora, hain zuzen ere.

Alberto Ugarrizak, Zaratamoko alkateak, zera zioen: “Ruper Ordorikak ere harreman estua izan du Zaratamorekin: Oñatitik Basaurira etorri zenean, Basaurin, Alfontso Berazaren etxean hartu zuen ostatu eta harreman berezia izan zuen berarekin. Izan ere, Alfontsoren bikotea, orain bere alarguna, Carmen Uriarte, Zaratamokoa da. Duela lau urte Ruper herrira etorri zenean, oroitzapen oso bereziak izan zituen Zaratamon egindako kontzertu hartan”.

‘Alkolea’, Txabiri tabernan

Itoizi dagokionez, Zaratamo taldearen iraganean eta taldekideetariko baten orainean ageri da. Jo dezagun berriro Ugarrizak esandakora: ‘Alkolea’ hirugarren diskoaren grabaketa saioak amaitzen zituztenean, Zaratamoko Txabiri tabernara joan ohi ziren. Bertan mokadutxua egin eta tragoren bat hartzen genuen elkarrekin. Garai hartako oroitzapen onak dituzte”.

1982.urtean argitatu zuen “Alkolea” diska Itoizek, orain dela 43 urte, eta bertan “Marylin:sagardotegia eta jazzmana” bezalako abesti ezagunak aurki ditzazkegu. Baina zer zerikusi du arrosa eta krabelindun Marilynek egungo Zaratamorekin? Erantzuna aurkitzeko GEURIAra jo dugu berriro, 2022ko elkarrizketa batera.

Orduko hartan, Bostak eta Laurden taldeko kide Jose Garatek Hego Uribeko komunikabidearen galderei erantzun zien, beste taldekideekin batera. Zaratamon egiten du hitz ordua taldeak, astelehenero, eta 17:15etan, noski. Jose Garate, dena esate aldera, Itoiz taldeko kidea izan zen, ‘Foisis’ ezizenez ezagunagoa.

Urriaren 17an hurbilduko da Garate Juan Carlos Perezekin batera, eta dokumentalaren ostean solasaldia egingo dute. Jorratuko dituzten gaien artean, ziur hizpide hartuko dutela musika egitearen atzean dagoen barne bulkada edo pasioa. Garatek berak zera zioen 2022ko elkarrizketa hartan: “Musika jendeak entzuteko egiten da beti. Musika inoiz ez da egin izan lokal batean egoteko, hortik ateratzeko baizik”.

Ruperrek anphora hautsia atera zuen lokaletik, Itoizek alkolea, eta bi disko horien sorkuntzan, modu xume batean bada ere, presente egon ziren Hego Uribeko herriak.

Osorik irakurri

☉ Zaratamo

Zaratamoko Elexalde auzoan kutxazain bat jartzeko aukera aztertuko dute Berosi proiektuaren bidez

1,15 milioi euroko aurrekontua du Berosik 300 eta 500 biztanle arteko udalerrietan kutxazainak ipini, mantendu eta kudeatzeko

|

Kutxazain bat // Eduardo Soares, Unsplash

Gaur egun, Bizkaiko hainbat udalerritan ez dago kutxazain automatikorik eta Eusko Jaurlaritzak irtenbidea eman nahi dio arazo honi Berosi izeneko proiektuaren bidez.

Berosi 2030erako Landa Garapenerako Estrategiaren barruan kokatu beharreko proiektua da. 1,15 milioi euroko aurrekontua du Berosik 300 eta 500 biztanle arteko udalerrietan kutxazainak ipini, mantendu eta kudeatzeko, betiere hurbilen dagoen kutxazaina zortzi kilometro baino gehiagora badago.

Ereño, Gizaburuaga, Mendata edo Ea bezalako udalerri txikiek ez dute kutxazain automatikorik eta bertako herrtitarrek inguruetako herrietara jo behar dute. Hego Uribe eskualdean, eskualde osatzen duten zazpi udalerrietan kutxazainak dago, baina Zaratamoko Elexalde auzoan ez, ordea.

“Udalerria elkarren artean distantzia oso handiak dituzten auzoen artean banatuta dago”, azaldu du Alberto Ugarriza Zaratamoko alkateak. “Elexaldeko herrigunearen inguruan bizi garenok Arrigorriagaraino edo Basauriraino joan behar dugu kutxazain automatikoa erabiltzeko”. Arkotxa auzoan kutxazain bat dago gaur egun eta Elexalderi dagokionez, bertan jarri beharko dela aurreratu du Ugarrizak “Eusko Jaurlaritzaren lizitazioan inor aurkezten bada eta entitate horrek Elexalden ipini nahi izatekotan”.

Alberto Ugarriza: “Elexaldeko herrigunearen inguruan bizi garenok Arrigorriagaraino edo Basauriraino joan behar dugu kutxazain automatikoa erabiltzeko”

Elikadura, Landa Garapen, Nekazaritza eta Arrantza Sailaren arabera, Berosi proiektuaren arabera Euskadiko 22.000 pertsona baino gehiagok bazterkeria finantziarioa pairatzeari utziko diote. Ekimenaren arabera honako hauek dira, Zaratamoz gainera, bertan parte hartzeko ezaugarriak betetzen dituzten udalerriak: Ajangiz, Amoroto, Arantzazu, Arratzu, Arrieta, Artea, Artzentales, Ea, Elantxobe, Errigoiti, Forua, Fruiz, Garai, Gatika, Kortezubi, Mendata, Mendexa, Meñaka, Murueta, Muxika eta Ziortza-Bolibar.

Osorik irakurri

☉ Zaratamo

Bideoa | Uxue Oleagordia: «Herriko erromeriak aukera aparta dira ikasitakoa praktikan jartzeko»

Dantza ikastaro batek dantza talde bat sortzera eraman du herritar talde bat. Eskola zaharretan egiten dituzte entseguak eta udako egun bero batean izan gara beraiekaz

|

Uxue, dantzariez inguratuta // Geuria

Dantza ikastaro batetik jaio zen ‘Zaratamoko Dantzariak’ izeneko dantzari taldearen proiektua. Berez, izen hori behin behinekoa bada ere, proiektua sendotzeko eta ikastaroa dantza talde bilakatzeko prozesua martxan dago. Hori dela eta, Uxue Oleagordia (Basauri, 2003) dantza ikastaroko irakaslearekin elkartu gara. Herriko hainbat ekitalditan parte hartu ostean eta dantza ikastaroak izandako harrera ona ikusita, talde berria sortuko dute aurten.

Entseguak ostiralero egiten dituzte Elexaldeko eskola zaharretan eta ateak zabalik dituzte euskal kulturaz janzteko interesa duen edonorentzat. Momentura arte egindako lana @zaratamokodantzariak izeneko Instagram kontuan sareratu dute.

Noiz eta zer dela eta sortu egiten da Zaratamoko Dantzariak taldea? Duela urte eta erdi Untzurbe Elkarteak planteatutako proiektua da honako hau. 2024ko otsailetik ekainera bitartean dantza ikastaroa egin genuen eta harrera oso ona izan zuen. Beraz, proiektuarekin jarraitzea erabaki genuen eta jarduera berriro ekarri genuen irailean, ikasturte osoko ikastaroa egiteko. Berriro ere, dantza ikastaroak emaitza oso onak izan zituen eta gure asmoa ikastaro hartatik dantza talde berri baten proiektuari ekitea izan da.

Zein da zuen erronka nagusia talde modura? Bizirautea eta Zaratamoko antzinako dantzak berreskuratzea, gure kultura zazpi haizetara zabaltzeko.

Trebatutako dantzaria zara, Uxue. Nola heldu zitzaizun Zaratamon dantza eskolak emateko aukera? Alboko herrietan dantza ikastaroak antolatzeko lan eskaintza izan nuen. Euskal kulturgintzaren inguruan ikastaro bat eskaintzeko pertsona bat behar zuten. Zuzenean jarri ziren harremanetan nirekin eta nik baiezkoa eman nien. Azken batean, lau urtekin hasi nintzen euskal dantzetan, eta hori da nire betidaniko pasioa. Beraz, herritarrek erromerietan parte hartzen animatzeko ikastaro bat prestatu nuen. Horixe landu genuen otsailetik ekainera bitarteko ikastaro labur hartan. Ekainean erakustaldi bat prestatu genuen Zaratamon, eta jendea animatuta zegoela eta gero eta jende gehiagok parte hartu nahi zuela ikusita prestatu genuen ikasturte osoko ikastaro osotuago hura.

Nolako ekintzak landu dituzue azken ikastaroan? Ekintza asko landu ditugu: Bostak eta Lauren taldearekin elkarlan polita egin genuen: kontzertu bat eskaini zuten herrian eta hiruzpalau abestitan parte hartu genuen. Inauterietan, Zaratamoko eskola gurekin harremanetan jarri zen eta elkarren artean erromeria antolatu genuen Elexaldeko plazan. Euskaraldiako herriko batzordekideak harremanetan ipini ziren gurekin ere aurtengo ariketa dela eta, Elexaldeko plazan beste erromeria bat antolatzeko. Ekainean, Arkotxako jaiak direla eta, auzoan dantzatzeko gonbidapena luzatu ziguten. Azken batean, dantza ikastaroan herriko auzo askotako eta inguruetako herrietako dantzariak daude eta horien artean Arkotxako bizilagunak daude. Jaietan erakustaldia egiteko proposatu zuten eta hala egin genuen. Ekainaren amaieran kurtso bukaerako erakustaldia egin genuen Elexaldeko plazan.

Agerraldi guztiak Zaratamon egin dituzue. Herritik kanpo dantzatzeko asmorik duzue? Erromeriak egiten dituzten herriko plazetan dantzatzea oso ondo legoke. Horietan parte hartzeko taldetxoa sortzen badugu, animatu eta Basauri, Arrigorriaga edo Galdakaoko dantzaldietan parte hartzeko ez genuke arazorik izango. Ikasitakoa praktikan jartzeko aukera paregabea da herriko erromerietan dantzatzea.

Zuen instagrameko kontuan emakumeak ageri dira dantzan bakarrik. Emakumeei zuzendutako ikastaroa da zuena? Ez. Mutilak egon badaude gure taldean, ikastaroaren hasieratik gainera. Baina gauza bat gertatzen zaie: ez dira ausartzen emanaldietan parte-hartzera. Gurekin ez dira jantzita etortzen erakustaldietara, baina plazan egoten dira. Dantza pare batean parte hartzen dute, baina arropa arruntekin jantzita betiere. Herrian egiten dena herriarentzat egiten dugu. Hau da, herriko edonork hartu dezake parte gure erakustaldietan. Hasieran erromerietan borobilean egiten diren dantza horiek egiten ditugu eta poliki-poliki arkudantza edo makil txikiak bezalako dantzak gehitzen joan gara. Mutilek entseguetan parte hartzen dute baina plazara irtetea beste kontu bat da.

“Herrian egiten dena herriarentzat egiten dugu. Hau da, herriko edonork hartu dezake parte gure erakustaldietan”

Zein da horren arrazoia, beldur eszenikoagatik agian? Ez dakigu. Nik uste dut gutxi direlako. Gainera, arropa jakin batzuk janztea ez omen dute gustuko, agian beren buruak ez dituztelako euskal jantziekin identifikatzen. Hasieran euskal dantzetako jantzi barik egiten genuen dantza eta gero jendea euskal jantzi horiek prestatzen eta plazaratzen joan da. Gaur denok janzten ditugu euskal jantziak. Hala ere, euskal jantziak ipintzera animatzen ez badira ere, modu batean edo bestean dantza egitera animatu egiten dira mutilak.

Zenbatero dituzue entseguak eta nori zuzendutakoak dira? Entseguak ostiralero antolatzen ditugu: 17:00etatik 19:00ak arte egoten gara eskola zaharretan, eta tarte horretan talde bi daude: 17:00etatik 18:00ak artekoa eta 18:00etatik 19:00ak artekoa. Mundu guztiari zuzendutako saioak dira eta ikasturtean zehar inork proba egin gura badu erraztasunak ipiniko dizkiogu. Umeen taldea sortzea gure zereginen artean dago oraindik. Haurrek izena ematen badute ez da arazorik egongo txikien talde bat sortzeko, nola ez!

Adin tarte berezirik dago gaur egungo taldean? Nik esango nuke talde bi bereizi daitezkela adinari erreparatzen badiogu: 23-27 urte bitarteko gazteena eta “amena”, 40–50 urte ingurukoena. Hala ere, badira ere gorputza mugitzeko prest duten amamen adina duten dantzariak ere.

Nolakoa da Udalarekin duzuen harremana? Ikastaroa Untzurbe elkartetik sortu dutenez guk elkartearekin dugu harremana. Hala ere, herrian egindako ekimenekin zein lokala lagatzeko orduan Udalaren laguntza izan dugu lehen momentutik.

Eskualdeari begira eta bertako herrietan dauden dantza taldeak ikusita, zelan ikusten duzue folklorearen osasuna Hego Uriben? Dantza talde nahikotxo ditugu gure eskualdean eta hainbat ekintza antolatzen dituzte. Hego Uriben, izan ere gutxienez jarduera bat antolatzen dute hilero. Dantza talde horiekin harremanetan ipintzea benetan erraza da. Guk, esaterako, ez ditugu txistularirik, eta musikariak behar ditugunean Arrigorriagako dantza taldekoak hurbildu ohi dira. Hego Uribeko dantza taldeekin harremana izatea benetan garrantzitsua da eta egia esateako, erraztasun handiak ipintzen dituzte beren partetik.

“Euskal dantzek gauza ugari erakutsi ahal dizkie umeei eta oso garrantzitsua da euskal kulturarekiko lotura hori mantentzea”

Ni bi dantza taldetan ibili izan naiz eta beste hainbatekin harreman zuzena izan dut, eta eskatu izan didatenean laguntzeko prest agertu naiz beti. Hala ere, konpondu beharreko zenbait kontu badaude ere: dantza talde batzuei askotan laguntza ekonomikoa falta zaie, eta diruz ez bada, Zaratamoko Udalak egiten duen bezala, Udalek erraztasun gehiago eman beharko lizkieke taldeei, lokalak utziz, esaterako. Bestalde, ume eta gazteen arazoa ere hor dago: guraso askok, umeak nagusitzen direnean kirol jakin batzuetara bideratzen dituzte, euskal dantzak alde batera utziz. Euskal dantzek gauza ugari erakutsi ahal dizkie umeei eta oso garrantzitsua da euskal kulturarekiko lotura hori mantentzea: balioak, talde lana…denetarik ikas daiteke bertan.

 

Behin taldea sortuta, non gustatuko litzaizueke dantzatzea? Herriko hainbat ekimenetan parte hartu nahi dugu, eta ateak zabalik izango ditugu jaietan, ospakizunetan, auzoetako jai txikietan edo Upoko San Segismundo baselizan urtero egiten den festan ere. Herritik kanpora begira, taldean planteatuko genuke eta dantzariak prest egon ezkero bertara joango ginateke. Azken batean, oso aberasgarria da taldea elkartzeko herritik kanpo egiten diren ekitaldietan parte hartzea, beste taldeetako dantzariekin harreman berriak sortuz.

Bizkaiko edo Euskadiko Dantzari Egunetan parte hartuz, esaterako? Oso egun politak izan ohi dira dantzarientzat. Egun horietan bizitzen diren esperientziak zoragarriak izan ohi dira. Batek, daki: agian egunen batean bertan parte hartzeko aukera izan ahalko genuke!

Osorik irakurri