☉ Arrigorriaga
Imanol Rubio: «Gitarra nire bizitzan konstantea izan da hasi nintzenetik, logelan izan bada ere»
Goierriko Esanezin taldeko gitarjole arrigorriagarrak zazpi urte eman ditu Londresen Erasmus beka baten ondorioz. Ikasketak amaitu ostean Arrigorriagara itzultzea da asmoa, atzerrian ikasitakoa praktikan jartzeko
Imanol Rubio (Arrigorriaga, 1993) gaztea da, eta nabaritzen zaio. Bizitza hirutan zatituta dauka: Londresen, Arrigorriagan eta Tolosan. Kontrastez betetakoak, hirurak. Erandioko Ategorri Tartangan errealizazioa eta soinua ikasketak burutu ostean, Erasmus beka batek Londresera eraman zuen bere ezagutza handitzera. 2020ko pandemiak bere bizitza “argitzera” eraman zuen eta Londresko BIMM-ko unibertsitatean Popular Music Performance ikasketak burutzen ari da azken urte hauetan. Tartean, hegazkinak hara eta hona, Arrigorriagako senideak eta lagunak bisitatzeko eta Esanezin talde goierritarragaz entseguak egiteko astia ere badu (Tolosan egiten dituzte entseguak). Itzuli hauetan guztietan aldatzen ez den konstante bat gainean darama: gitarra. Instagrameko kontuan bideo ugaritan ikus daiteke instrumentuari helduta, abesti ezagun asko jotzen eta berreraikitzen, eta horrek bereziki gure arreta erakarri zuen.
Arrigorriagara egindako azken bidaian, hegazkinetik jaitsi eta gutxira lepotik heldu (irudizko adieran betiere) eta berarekin berba egiteko tarte atsegin bat izan genuen GEURIAn. Baita inprobisazio txiki bat zuzenean entzuteko aukera paregabea ere. Hementxe arrigorriagar gaztearekin jasotako berba batzuk.
Nor da Imanol Rubio eta zertan ematen du denbora?
Imanol musikarekiko pasioa duen 30 urteko gazte arrunt bat dela esango nuke. Gehienbat gitarra jotzen, kontzertuetan edo lagun eta familiagaz pasatzen dut denbora eta ahal dudanean mendira eta paseatzera joatea gustatzen zait.
Musikaren mundu horretan murgil gaitezen. Nondik datorkizu musikarekiko maitasun hau?
Nire etxean beti musika entzun da, batez ere kotxean. Oporretan joaten ginenean aitak beti musika eduki du, askotarikoa. Alde batetik euskal musika asko: Oskorri, Benito Lertxundi, Hertzainak; eta, bestetik, pixka bat denetik: Pink Floydetik Silvio Rodriguezera edo Alan Stivell. Amak beti kontatu dit nire izena Imanol kantautoretik datorrela, etxean beti asko entzun delako, eta berak ni jaio baino lehen musikaria izango nintzela beti jakin duela.
Ikasketak zure pasio horrekin lotu dituzu?
Hamar urtegaz gitarra elektrikoa jotzen hasi nahi nuen eta gitarra klasikoa urte batez egin ostean Andorran erosi nuen nire lehenengo elektrika. Arrigorriagako Artizarra musikaltegian ikasi nuen 7 urtez eta hortik aurrera nire kabuz aritu naiz, batez ere. Irakasle pribatuekin ere egon naiz, baina tarteka bakarrik. Zuzeneko esperientzien aldetik txikitan metal talde pare baten egon nintzen baina gehien jotzen hasi naizen momentua azkeneko hiru urteetan izan da bereziki. Hala ere esan liteke gitarra nire bizitzan konstante egon dela hasi nintzenetik, nire logelan izan bada ere.
Azken urteotan Londresen zaude. Zerk eraman zaitu bertara?
Duela zazpi urte etorri nintzen Londresera Erasmus beka bategaz, Erandioko Ategorri Tartangan errealizazioa eta soinua ikasi ostean. Praktikak amaitzerakoan enpresak kontratatu ninduen, urte bat eta gero freelance egin nintzen eta halaxe, gaur arte. Zoritxarrez (edo zorionez) pandemia pasa zenean nire bizitza birplanteatu behar izan nuen eta musika ikastea erabaki nuen. Horrek Popular Music Performance ikastera eraman nau BIMM-ko unibertsitatean (Londres, Ingalaterra) eta aurten amaituko ditut ikasketak bertan.
Nolakoa izaten ari da Londreseko esperientzia?
Gauza guztiak bezala alde on eta txarrak ditu. Batetik, familiarekiko eta lagunekiko distantzia gogorra da eta, nahiz eta teknologiaren aroan bizi, nire inguruko jendearen gertaera asko galdu ditut. Baina bestetik hemen profesionalki garatzeko aukera asko ditut, bai tekniko bezala bai musikari bezala. Hiri honetan dagoen lehia ikusita nire burua gehiago ikastera behartu dut atzean ez gelditzeko eta horrek profesionalki konfiantza asko eman dit.
Argi daukat ez dudala nire burua hemen ikusten betirako: nik uste urte bi gehiago emango ditudala hemen eta ondoren berriro Euskal Herrira bueltatuko naizela. Hala ere, badakit momentuz hemen egon behar dudala. Egia da leku bien arteko “zubi” bat egotea gustatuko litzaidakeela eta nahiz eta Euskal Herrian bizi Londresko gauza onak mantentzen saiatuko naizela.
Londresko musika kultura itzela da. Alde handia dago Euskal Herrian ekoizten denarekin?
Zaila da hori neurtzea, batez ere Londresek bederatzi milioiko biztanleria duelako eta gauza asko kanpoan ekoizten direlako eta hona ekarri. Egia da asko nabaritzen dela genero desberdinak direla nagusi leku bietan: adibidez, Londresen R&B edo Neosoul asko ikusten da; Euskal Herrian, ordea, Ska asko dago.Nabaritzen den desberdintasun handi bat gastatzen den dirua da, Euskal Herrian musikari izatea hobby bat bezala ikusten da askotan tamalez. Londresen jendeak diru gehiago gastatzen du ekipoetan baina aldi berean gehiago ordaintzen zaie musikariei, ekoizleei, teknikariei…. Orduan ,zentzu horretan lanbide bat bezala askoz ere normalizatuta dago.
Mundura zabalik duzun Instagrameko leihoan genero eta estilo anitzetako gitarra doinu famatuak jotzen dituzu, logelan muntatutako estudiotxoan. Zenbat denbora eskaintzen diozu musikari?
Ahalik eta gehien, egia esan. Zorionez, nire lana ere musika munduarekin lotuta dago eta horrek inoiz irudikatuko ez nituzkeen gauzak ikustera eraman nau. The Grand musika aretoan asko egiten dut lan eta bertan, adibidez, munduko musika asko ikusteko aukera izan dut: Iran, Kazakhstan, Brasil edo Txinako taldeak, adibidez.Horrez gain, etxean, kotxean, metroan, bizikletan… beti musikarekin nago, gehien kostatzen zaidana musikatik deskonektatzea da normalean.
Beste taldeen bertsioak jotzeaz gainera abesti propioak ere badituzu?
Aurten nire unibertsitateko proiektu finalarentzako EP txiki bat kaleratuko dut eta ikusiko dut zelan doan hori. Ordenagailua inoiz amaitu gabeko ideiaz beteta daukat egia esan eta espero dut egunen batean proiektu horiei forma ematea.
Bestalde, Goierriko Esanezin taldean ere gitarra jotzen duzu. Nola heldu zinen bertara?
Instagramari esker ezagutu nituen duela urte erdi, momentuz portfolio bat bezala erabiltzeko prozesuan nabil eta Eraulen Bourgogne abestia igo nuenean elkar jarraitzen hasi ginen. Uztailean bere gitarra-jotzaileak, Yerayk, taldea utzi behar zuela jarri zuten post baten. Idatzi nien interesatzen zitzaidala esateko eta hemen gaude.
Esanezin taldeko partaide da Rubio / Geuria
Aizu, bidaia asko dira: Londres, Arrigorriaga, Tolosa… Bateragarria al da Esanezin taldearekin jotzea Londresen bizi eta zure udalerria Arrigorriaga denean?
Momentuz bai. Azken batean, nik bueltatzeko intentzioa daukat eta haiek badakite; beraz, niretzat talde bat edukitzeak Euskal Herrian nire izena ezagutzera emateko aukera ematen dit. Musikaren munduak horrela funtzionatzen du, ahoz-aho, eta gero eta jende gehiago ezagutuz errazagoa izango da niretzat berriro etxera bueltatzea.
Londrestik bueltatu edo ez, hara eta hona ibili beharko zara, ziur! Nola antolatzen dituzue entseguak eta kontzertuak eta nolakoa izan ohi da sormen prozesua, taldearekin distantzia fisiko hain handia izanik?
Normalean entsegu bat edo bi egiten ditugu kontzertu bakoitzeko baina hori setlista prest eduki ostean. Hasieran hamar orduko asteburu bat izan genuen dena ondo prestatzeko. Taldean hasteko idatzi nienean nire egoera esplikatu nien eta jakinda Iñigo (teklatu-jotzailea) ere nahiko lanpetuta dagoela sistema hau adostu genuen eta, momentuz, ondo funtzionatzen digu.
Eta tartean, Arrigorriagarako astirik edo bertara hurbiltzeko aitzakiarik baduzu?
Bai beti, etortzen naizen bakoitzean familia eta lagunak ikusteko tartetxo bat ateratzen dut eta ahal bada pote batzuk hartzeko ere bai. Pena handia ematen dit Soinuarri elkartean gehiago egon ezin izateak baina momentuz denborak ez dit gehiagorako ematen.
Sareetan grabazio ekipo propio osatua eta gitarra ugari dituzula ikusten da. Zer egiten duzu etxean ekoizten dituzun eduki horiekin guztiekin?
Momentuz nire portfolio propioa sortzen saiatzen ari naiz, hor jendeak jotzen ditudan gauzak ikusi ahal izateko. Ideia ez da instagramer bilakatzea baina argi dago garai honetan sare sozialetan presentzia eduki behar duzula eta batzuentzat dirua irabazteko bide bat ere badela.
Garai digitalak mesede egin diezaieke musikariei euren lan propioak ekoizteko orduan?
Bai eta ez: zentzu batean erraztasuna ekarri du edonor izan daitekeelako musikari edo ekoizle, eta ez hori bakarrik: gaur egun sesio musikari izan nahi baduzu eta etxean ekipo ona baduzu ez duzu estudiora joan behar gauzak grabatzeko. Bestalde, ordea, nik uste musikaren kalitatea kaltetu egin dela arrazoi beragatik, edozein izan daitekeelako edozer eta horrek musika gero eta sinpleago izatea eragiten du. Adibide garbia da niretzat Estopa, esaterako: bigarren diskoa entzuten baduzu mota guztietako instrumentuak daude eta ekoizpen aldetik oso landuta dagoela nabaritzen da, baina azkeneko singleak entzuterakoan ikusten da ekoizpen aldetik askoz sinpleagoa dela.Sinpletasunaren beste adibide bat diskoak dira. Beren kultura pixka bat galdu egin da nire ustez. Gaur egun singleak dira atera behar direnak eta ia hilero edo bi hilero kaleratu behar ditu artistak. Zorionez, Euskal Herrian diskoen galera hori ez da hain handia izan eta oraindik diskoak kaleratzeko ohitura dago.
Nolako inbertsioa egin behar du musikari batek gaur egun disko propioa kaleratzeko etxeko logelatik bertatik?
Nik uste bi motako inbertsioak daudela, dirua eta denbora, eta egin nahi duzun musikaren araberakoa da batez ere. Trap edo Reggaeton abesti bat kaleratzea errazagoa da musika sinfonikoa konposatzea baino. Azken batean, gaur egun pluginak daude edozertarako baina “organikoa” ez den musika sortzeko erraztasun handiak sortu dira oso merkeak bihurtu direnak. Ildo beretik jarraituz, musika sinfonikoa egiteko pluginak erabiltzen badituzu askoz ere garestiagoak izango dira eta zure ekoizteko trebetasuna edo ezagutza askoz handiagoa da, eta horixe da denboran inbertitzea. Musika gero eta konplexuagoa izanda gero eta gehiago jakin behar duzu nola ekoiztu eta hori denborak eta esperientzia bakarrik ematen dizu. Musika entzuten dugun ekipoen kalitatea ere “hain ona” ez denez (bluetooth bozgorailuak, mugikorraren aurikularrak…etab) musikaren kalitateak ez du zertan primerakoa izan behar: gutxieneko kalitatea izatearekin konformatzen gara. Baina egia da badaudela auto-ekoiztutako edo profesionalki egindako abestiak, ekipo garesti eta on batengatik entzuten badituzunak ikaratuko zintuzketenak.
☉ Arrigorriaga
‘Txapel’ek ‘Izarrak eta Haitzak’ liburua aurkeztuko du Pou anaiekin, Durangon
Abenduaren 6an, 17:00etatik 19:00ak arte Pou Anaiekin batera egongo da bere azken liburua sinatzen
Bihar, abenduaren 6an, ‘Izarrak eta Haitzak’ liburua aurkezten egongo da Karlos Aretxabaleta ‘Txapel’ arrigorriagarra.
12:00etatik 13:00ak arte Sua Edizioaken saltokian izango da (35 eta 38 zenbakien artean). Arratsaldean, 17:00etatik 19:00ak arte Pou Anaiekin batera egongo da bere azken liburua sinatzen, saltokian.
Gaur bertan zabaldu dituzte Durangoko Azokaren ateak eta 59. edizio honek Hego Uribeko hainbat sortzaileen lanak hartu ditu: Goio Ramos, Antton Irusta, Jon Arretxe, Julen Gabiria, Iskander Sagarminaga eta Eider Eibar eta Jon Eguskiza eta Kepa Otaegi.
Izarrak eta Haitzak
Txapelek mendi kirolaren inguruko Izarrak eta Haitzak izeneko liburua kaleratu zuen joan den apirilean. Azken lan honetan mendi literatura klasikotik urrundu eta 20 kirolari ospetsuen errelatuak “nobelatu” ditu, irakurleengana hurbilduz: “Ia bi urte dira proiektu hau martxan jarri nuenetik, eta azkenean argia ikusi du, argia”, izan ziren idazlearen berbak eta mendiko kirolari entzutetsuen ateak jo ditu azken bi urteetan beren esperientziak gertutik ezagutzeko. Liburu honen salmentaren bitartez lortutako irabaziak SOS Himalaya Fundazioari emango dizkio idazleak.
Txapelek Edurne Pasaban, Juanjo San Sebastian, Pou anaiak, Alex Txikon, Oihana Azkorbebeitia, Mikel Zabalza, Alberto Iñurrategi, Ekaitz Maiz, Imanol Amundarain, Irati Anda, Iker Arroitajauregi eta Iñigo Basterraren testigantzak jaso ditu SUA Edizioak kaleratutako liburu honetan, Juanra Madariagaren hitzaurrearekin eta Ioritz Gonzalez Lertxundiren itxierarekin.
☉ Arrigorriaga
Arrigorriagako Gazteguneak Gabonetako irteera antolatu du Donostiako izotz pista eta ihes gelara
Irteeran izena emateko azken eguna abenduaren 15a izango da. Izen emateak Gaztegunean bertan edo Abusuko HAZen egin daitezke
Abenduaren 28an egun osoko irteera prestatu du Arrigorriagako Gazteguneak Donostiara. Bertan parte hartuko dutenek izotz pistan irristatzeko eta euskal mitologian girotutako ihes-gelan parte hartzeko aukera izango dute.
Goizean Txuri Urdin izotz jauregia bisitatuko dute gazteek eta bazkalostean ihes-gelara abiatuko dira parte-hartzaileak: “Bertan, talde txikietan hainbat erronkari aurre egin beharko diote parte-hartzaileek: igarkizunak asmatu, giltzarrapoak ireki…”, azaldu dute Gaztegunetik.
Irteeran izena emateko azken eguna abenduaren 15a izango da. Izen emateak Gaztegunean bertan edo Abusuko HAZen egin daitezke eta honako baldintzak bete behar dituzte interesdunek: 12 eta 17 urte bitarteko gazteak izatea eta Arrigorriagan erroldatuta egotea: “Guztira, 20 leku daude eta, eskainitako lekuak baino eskaera gehiago egotekotan, zozketa egingo dute Gaztegunean”, azaldu dute antolatzaileek.
☉ Arrigorriaga
Ixone Garmendia: «Karpatoetan ez genuen hartzekin arazorik izan bertakoen gomendioei kasu egin genielako»
Ixone Garmendiak bere lehen bizikleta bidaia egin zuen joan den udan, non eta Transilvanian (Errumania), bikotekidearekin batera. Bere bizipenak Arrigorriagako Mendi Jardunaldietan kontatu ditu joan den azaroan, bertan filmatutako irudiekin batera
Ixone Garmendia Garaizabalek (Arrigorriaga, 1993) mendia biziki maite du, eta joan den udan ametsetako plan zoragarri bat zeukan buruan: eskaladako ekipoa motxilan sartu, hegazkin batera igo eta Errumanian lur hartu, Transilvanian. “Transilvania” hitza Googleatu besterik ez dago Errumaniako baso idilikoez jabetzeko: kolorez betetako basoak, eskalada praktikatzeko haitz izugarriak… natura maitaleen oasi bat Europan.
Bidaia hasteko astebete falta zenean, baina, aurreikusitako aldrebestuko zitzaion Garmendiari: lesio bat izan zuen eta erabaki garrantzitsu bat hartzeko beharrean ikusi zuen bere burua. Beraz, eskalada ekipoa zorrotik atera eta horren ordez aitak oparitutako bizikleta fakturatu zuen Loiuko aireportuan.
Ixone, bere mutil-lagunarekin batera Karpatoetan izan da lagun batzuek eman zizkieten ibilbide batzuen bidez sekula ahaztuko ez dutenbidaia gauzatuz bizikleta gainean. Arrigorriagara bueltan, Garmendiak Padura Mendi Taldeak joan den azaroaren hasieran antolatutako Mendi Jardunaldietan hartu zuen parte, bidaian zehar filmatutako dokumental batekin bere abenturak eta desbenturak herritarrei kontatzen. GEURIAk gaztearekin elkartzeko aukera izan du eta Transilvania ez bada ere, Mendikosoloko paradisuan bertan egin diogu elkarrizketa eta argazki saio arina.
Ixone, Mendikosolon // Geuria
Transilvanian izan zinen bizikletarekin joan den udan. Nolako esperientzia izan da zuretzat? Oso ona eta aberasgarria. Esperientzia erabat berria izan da niretzat. Mendian ibilita nengoen, baina bizikletarekin ez nuen era honetako bidaia luzerik egina momentura arte. Aitak eta biok asteburuetan bizikleta hartu eta ibilaldiak egiten genituen handik eta hemendik. Bertatik datorkit bi gurpiletan ibiltzeko zaletasuna.
Bizikleta hartu eta ia 3.000 kilometrora joan zinen, Errumanian bidaia bat egitera. Zergatik Transilvania? Kontua da hasierako asmoa Transilvaniara eskalada egitera joatea zela.
Benetan? (Barreak) Bai. Baina min hartu eta hasierako ideia hura bertan behera gelditu zen. Astebeteko tartea geneukan bidaia hura birplanteatzeko, zer egin edo nondik jo erabakitzeko: lesioa joan den ekainaren 25ean egin nuen eta oporrak 30ean hartzen nituen, hau da, bost egun geroago. Alde egiteko gogo handia neukan eta beraz, astebeteko epe horretan jaio zen Transilvaniatik bizikletan ibilbidea egitearen ideia. Nire mutilak lanean galdetu zuen oporrak tarte horretan hartzearen ideia eta baietz esan zioten.
Bidaia Transilvanian zehar // Ixone Garmendia
Baina nola aldatu zenuten eskalada egitearen plana bizikleta hartzearenarekin? Mutilaren lankideek egindako bidaia zen. Beraiek egindako bidaiaren ibilbidea eman ziguten. Horrela jaio zen ideia.
Nola joan zineten bertara? Furgonetan edo? Hegazkinean. Lagunek ere hegazkinean egin zuten bidaia Errumaniaraino. Bakoitzak 150-200 euro ordaindu behar zituen bizikleta Errumaniara eraman ahal izateko.
Zuen kasuan zenbat joan zineten bertara eta zenbat egun eman dituzue bertan? Mutil laguna eta biok joan ginen eta 24 egun eman genituen Transilvanian: uztailaren 3an abiatu ginen eta 27an itzuli.Abentura ederra!
Kontraste handiko lekua da Transilvania eta bertako paisaiek ez dute zerikusirik udan edo neguan. Bero handia izan genuen bertan. 30-31 gradu inguru izan genituen egunero bizikleta gainean. Hiru egunez euria izan genuen baina gainontzekoetan beroa izan zen protagonista nagusia.
Gainera, trafikoa ekiditeko bigarren mailako errepideak aukeratu genituen eta gure ibilbidean ura hartzeko aukera oso gutxi zegoen. Egunero egiten genituen ibilbideak nahiko luzeak ziren, 50 eta 100 kilometro ingurukoak, eta uste baino pisu gehiago generaman. Horregatik ezin genuen bost litroko ur botilarik garraiatu. Uraren arazoaz gainera hartzen kontua dago hor ere.
Nola “hartzen kontua”? Hartz pila daude egon ginen lekuan. Hasierako ibilbidean ez zegoen inolako arriskurik baina egunek aurrera egin ahala hartzak topatzea oso ohikoa omen da Karpatoen bihotzean. Izan ere, bidean gindoazela auto eta moto gidariek abisatzen gintuzten. Gure ibilbideak basoan zehar egin genituen eta zonalde horiek animalia hauen bizilekua da.
Animalia hauekin arazorik izan ez badugu gidariek errepidean buelta eman eta kontuz ibiltzeko gomendioei so egin genielako da: “Lau hartz daude hor aurrean, ez jarraitu”, esan ziguten behin. Gainera, Errumanian, mugikorra GPSa aktibatuta badaramazu, alerta jakin batzuk jasotzen dituzu eta horietako abisu batzuk zonalde jakin horretan hartzak daudela iragartzen diete erabiltzaileei.
Bidaia Transilvanian zehar // Ixone Garmendia
Basoak aipatu dituzu. Aldea dago Transilvania eta Euskal Herriko paisaien artean? Gu Karpatoetan egon ginen eta portuak igo genituen baina gure zonaldea oro har ez zen oso menditsua izan. Alde handia dago azpiegiturei dagokienez: herriak, errepideetako egoerak ez dauka zerikusirik hemen topa daitezkeenekin; Errumaniakoak askoz okerrago daude.
Berdin gertatzen da bizikletentzako azpiegiturekin? Hiri handietan bidegorriak egon bazeuden, baina han “bideberdeak” dira (barreak). Baina gu oso hiri gutxitan izan gara, egia esateko; jende gutxi bizi den herrietatik igaro gara Errumanian. Beraz, errepidean oso jende gutxi ikusten genuen, batez ere nekazariak eta abereak ikusi genituen inguru horietatik.
Eta zelakoa da bertako jendea? Leku guztietan bezala, denetarik egongo da, baina guk jende jatorra ezagutu genuen bidean zehar. Hasieran kanpotar moduan ikusi gintuzten eta haiei ere arraroa egiten zitzaien.
Baina tira, zonaldearen araberako zerbait da hori: landa eremuetan jendea ez dago gu bezalako turistak ikustera ohituta eta ez dira gehiegi hurbiltzen. Baina tira, guk kalean egiten genuen lo eta askotan kafea edo ura izaten genuen hurrengo goizean jaikitzen ginenean. Zortea izan genuen. Gainera, bizikleta izorratu zitzaigunean ere tipo batek gu ulertu barik lagun baten etxera eraman gintuen txirrindula konpontzeko.
Hain urrun bizikletarekin bidaiatzen denean norberaren garraiobidea izorratzea da abenturazalearen amets gaiztoetako bat. Gainera, bioi izorratu zitzaigun bizikleta (barreak). Anderri ganbera izorratu zitzaion. Generaman pisua hain zen handia ezen gurpilak aire gutxi zeramala ematen zuen, eta Anderrek uste zuen irtenbidea aire gehiago ematea zela eta gurpila lehertu zuen azkenean. Zaila da oreka hori aurkitzea, egia esan.
Baina ganbera bat lehertzeko pisu asko eraman behar da bizikletan, eta presio gehiegi ganberan. Zer eramaten zenuten bi gurpilen gainean bada? Gure hasierako helburua autosufizienteak izatea zen bidaia honetan, hotelik edo antzekorik erabili gabe. Beraz, esterak, lo zakuak, kanpin denda, janaria egiteko jetboila (tamaina txikiko sua, sukaldatzeko), telefonoak kargatzeko eguzki-plaka txiki bat, botikina… denetarik.
Bidaia Transilvanian zehar // Ixone Garmendia
Bizitako esperientzia ikusita asko ikasiko zenuten bidaia honi esker, bereziki antolaketa kontuetan. Hala da! Bidaia egiteko “gidoia” geneukan baina askotan inprobisatu izan dugu. Mendian horrelaxe egin izan ohi dugu ere. Gainera, bidaia honen ibilbideari dagokionez, guk lagunek baino egun gehiago eman genituen Transilvanian eta ondorioz ibilbide hura luzatu behar izan genuen. Bestalde, haiek eguraldi txarra izan zuten eta beren eguneko ibilaldiak laburtu behar izan zituzten. Guk ostera kontrakoa egin behar izan genuen: egunean egin beharreko ibilaldiak luzatzen genituen eta hurrengo egunekoak begiratzen genituen aldi berean. Hala ere goiz bukatzen genituen eguneroko ibilaldiak beroagatik: 05:00etan esnatzen ginen, 06:00etan pedalei eragiten hasi eta 18:00etan helmugan egon ohi ginen.
Ibilbideen kontua aipatu duzu lehen. Retroa iruditu daiteke baina mapa fisikorik eraman al zenuten badaezpada? Baita zera ere! Google Maps aplikazioa erabili genuen hasieratik amaierara arte. Wikilock aplikazioa ere bageneukan.Zentzu horretan ez dugu arazorik izan, eta asko erraztu digu lana.
Edonori gomendatuko zeniokeen bidaia izan da? Bai, baina guk errepidea mendiarekin uztartu nahi genuen ere eta gure ibilbideetan mendi ibilbideak txertatu genituen. Era honetako rutak egitea agian ez da hain erosoa menditik alportxekin bidaiatzea ohituta ez dagoen pertsona batentzat. Behin baino gehiagotan bizikletatik jaitsi eta maldan gora egin behar izan genuen, horrek dakarren guztiarekin.
Ixone, Mendikosolon // Geuria
Bizikleta aipatu duzu. Nolako bizikleta eraman zenuen bidaia honetara? Ezaugarri berezirik al du? Aitak oparitutako bizikleta zahar bat da, egia esateko. Betidanik erabili izan dut eta asko maite dut bizikleta hori. Bidaia astebeteko epearekin prestatu genuenez ez nuen ezta prestatzeko aukerarik izan: katea garbitu eta listo.
Bueno, “eta listo”. Zuk ere arazo garrantzitsua izan zenuen bizikletarekin. Abatza edo “bujea” matxuratu zitzaidan laugarren edo bosgarren egunean. Ondorioz katea trankatu egiten zitzaidan eta aurrera egitea benetan zaila zen. Maldan bera nihoanean ere pedalei eragin behar nien abatza benetan izorratuta zegoelako. Txarrena da matxura hura konpontzeko lekurik ez zegoen tokian gertatu zitzaidala. Braoven konpontzeko lekua bazegoen: txirrindularien etxe antzeko bat. Baina lau eguneko ibilaldia zegoen bertara heltzeko. Hiri hartan erdi konpondu zidaten baina merkatuan beste bizikleta batengatik aldatzeko gomendioa eman zidaten. Nik ez nuen saldu nahi. Bestalde, aurrerago abiadura-aldagailuak ere matxuratu zitzaizkidan Esan bezala, bizikletak baditu bere ajeak, baina berarekin dudan lotura ez da erabilerara mugatzen.
Bidaia bukatu eta azaroren hasieran bidaiaren inguruko hitzaldia eskaini zenuen Padura Mendi Taldeak eskainitako Mendi Jardunaldietan. Padura Mendi Taldetik badakite zertan nabilen eta bidaiaren berri zuten. Esperientzia honen inguruko aurkezpena egiteko gonbidapena luzatu zidaten herriko pertsona bat behar zutelako… eta ezin ezetz esan! (barreak).
Bidaia Transilvanian zehar // Ixone Garmendia
Eta nolako esperientzia izan zen zure bidaia Arrigorriagako Lonbo aretoan elkarbanatzearena? Nire lehen hitzaldia izan da eta kasu honetan, nik uste dut benetan zaila dela Arrigorriaga bezalako herri txiki batean jende asko mugitzea. Jendea egon zen aurkezpenean, ezagunak gehienak. Nire abentura kontatzeko Power Point bat prestatu nuen, eta baita bideo bat. Mutilari irudiaren mundua asko gustatzen zaio eta drona eta guzti eraman genuen bidaian. Grabatutako materialarekin ordu erdiko dokumentala proiektatu genuen Lonbo aretoan.
Zelan ikusi dituzu aurtengo jardunaldiak? Ondo! aurten Alex Txikonen eta Amaia Segurolaren ‘Bidea irekitzen: Groenlandia’ hitzaldia ikusi nituen.
Transilvaniaren bidaiarekin 2024a itxiko duzu. Proiektu gehiagorik al duzu buruan, Ixone? Gustura bukatu genuen Transilvaniako esperientziarekin, eta aurrerago Europatik beste bidaia bat egitea ez legoke batere gaizki. Hasi gara kuxkuxeatzen, eta ziur zeozer interesgarria aurkituko dugula.
Eta Europara joan bitartean, bertako mendietako hormetatik ibiliko zara, ezta? Bai, mendia maite dut, bereziki eskalatzea. Normalean Nafarroako mendietatik ibiltzen naiz, Etxauriko inguruetatik. Zentzu horretan Euskal Herrian badugu non aukeratu eta nondik ibili, zalantzarik gabe.
☉ Arrigorriaga
Osakidetzak bere aurrekontuan sartu du Arrigorriagako osasun zentro berria
Udalak eta Osakidetzak egin duten lankidetza hitzarmen hau Arrigorriagarentzat albiste “oso positiboa” bezala definitu du Maite Ibarra alkateak
Arrigorriagako Udalak eta Osakidetzak lankidetza hitzarmena berretsi dute joan den azaroaren 28an egindako osoko bilkuran gaur egungo osasun zentroa konpontzeko. Hitzarmen hau aurreko hilabeteetan Osakidetzako ordezkariekin egindako hainbat bileraren ondorio izan da, eta horren berri eman zuen GEURIAk.
“Oso gertutik jarraitu dudan gaia da Arrigorriagako osasun zentroarena”, aitortu du Maite Ibarra herriko alkateak. “Oso inplikatuta egon naiz eta buruhauste asko ekarri dizkit. Akordio hau erdiestearen ondorioz bereziki pozik eta harro sentitzen naiz lortu dugunaz”.
Udalak eta Osakidetzak egin duten lankidetza hitzarmen hau Arrigorriagarentzat albiste “oso positiboa” bezala definitu du Maitek: “Hilabete askoren eta negoziazioen ondoren akordio oso ona lortu dugu herritarrentzat”. Akordio honi esker, Osakidetzak gaur egungo osasun zentroaren konponketa lanak bere gain hartuko du eta Maitek ziurtatu du osasun zerbitzuak “lehengo normaltasuna” berreskuratuko duela eta herritarrek “merezitako kalitatezko zerbitzua” jasoko dutela.
Zentro berria, aurrekontura
Gainera, Osakidetzak bere aurrekontuan sartuko du Arrigorriagako osasun zentro berriaren proiektua: “Badakigu ibilbide luzea daukagula aurretik baina argi dugu herriak osasun zentro berri bat behar duela eta horretarako lanean jarraituko dugu burubelarri”, aurreratu du Ibarrak.
Bozkaketak EH Bildu, PSE, NOA eta Arrigorriaga Gararen aldeko botoak eta EAJko abstentzioa izan zituen.
☉ Arrigorriaga
Palako lehiaketa inklusiboa eta gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa antolatu dute Arrigorriagan
Arrigorriagako Udalak eta Haszten kirol egokituko elkarteak aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari diagnostiko baten haritik sortu da egitasmoa eta helburua kolektibo horrek jarduera fisikoarekin eta kirolarekin duen harremana ezagutzea da
Larunbat honetan, azaroaren 30ean palako lehiaketa inklusiboa antolatu du Arrigorriagako Udalak Haszten Elkartekin eta Arguia Pilota klubaren laguntzarekin udal kiroldegiko frontoian, 11:00etan.
Iaz Arrigorriagako Udalak eta Haszten kirol egokituko elkarteak aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari, eta horiek Arrigorriagako kirolean duten inplikazioaren inguruko diagnostiko bat landu zuten.
Helburua kolektibo horrek jarduera fisikoarekin eta kirolarekin duen harremana ezagutzea eta arlo horretan zeuden beharrak identifikatzea zen “ariketa fisiko egokituaren eremuan hobekuntza-jarduerak proposatu ahal izateko”, azaldu dute Udaletik.
Behar bi agerian
Udal ordezkariek azaldu dute ere diagnostiko hark behar bi agerian utzi zuela: alde batetik beharrezkoa zela herriko klubek prestakuntza espezifikoa jasotzea eta bestetik, aniztasun funtzionala dutenen kolektiboari eta kirol egokituari ikusgarritasuna eman behar zaiola.
Lehen beharrari erantzuteko udalerriko kirol klubek bi prestakuntza-saio jaso dituzte jada. “Saioen helburua izan da kirol praktikarako sarbidea erraztea, klubei dibertsitate funtzionala duten kirolarien integraziorako tresnak eskainiz”, arrazoitu dute Udaletik.
Bigarren beharraren ondorioz palako lehiaketa inklusiboa antolatu dute zapatuan. Sarrera librea izango da eta ikusleek beroketa inklusiboa, palako lehiaketa inklusiboa eta gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa publikoa prestatu dute.
Egitaraua | Palako lehiaketa inklusiboa 2024
Azaroak 30, zapatua
11:00 Beroketa inklusiboa
11:30 Palako lehiaketa inklusiboa
13:00 Gurpildun aulkietan jokatutako erakusketa publikoa
Hego Uribeko eta Kurdistango musikariek emanaldia eskainiko dute Durangoko Azokan
‘Txapel’ek ‘Izarrak eta Haitzak’ liburua aurkeztuko du Pou anaiekin, Durangon
Arrigorriagako Gazteguneak Gabonetako irteera antolatu du Donostiako izotz pista eta ihes gelara
Argazkiak / Euskara ahoan, 120 lagunek hartu dute parte Galdakaoko Mintzodromoan
Argazkiak / Tortilla, indabak eta giro bikaina Usansoloko jaietako herri bazkarian
Argazkiak / ‘Konponbidea ez bazara, arazoa zara’ lemapean manifestazioa egin dute A25ean Galdakaon
Bideoa / Zein da euskarak duen hitzik politena? Galdakaon erantzun dute!
Bideoa / Olentzeroren eta Mari Domingiren etxea zabalik dago jada Basaurin!
