Herriak
Iragana eta oraina lotzen dituen militantzia eredua
Aspertzeko tarte gutxi du Jorge Horacio Euliarte Gomez abusutarrak, Jubilatuen eta Auzo Elkartean parte hartzeaz harago Euskal Herriko Pentsiodunen mugimenduko kidea ere baita. Horretaz, iraganaz, orainaz eta geroaz aritu da GEURIArekin.
Jorge Horacio Euliarte Gomezek (Mendoza, Argentina,1953) Abusuko Zentro Soziokulturalean egin du hitzordua GEURIArekin. Kazetaria heldu orduko Horacio mahai baten bueltan eserita aurkitu du, Pentsiodunen mugimenduko hainbat agiri eskuen artean dituelarik, eta zentroko langileetako batekin hizketan.
Elkarrizketan zehar argi geratu da pertsona ezaguna dela auzoan, tarte horretan agurtu dituen auzotarrak ez baitira gutxi izan: “Jubilatuen taberna eta egoitza daukagu hemen, toki ezin aproposagoa da auzotarrekin egon eta euren bizitzen berri izateko. Gainera, hainbat ikastaro, tailer eta ekintza antolatzen dituzte ikasturtean zehar, eta denbora gehien daukagunok gu gara, beraz toki garrantzitsua da gutako askorentzat”.
Aspertzeko tarte gutxi du Horaciok, Jubilatuen eta Auzo Elkartean parte hartzeaz harago Euskal Herriko pentsiodunen mugimenduko kidea ere baita. “Erretiroa baliatu dut militantziari tarte zabalagoa eskaintzeko. Uste dut orain inoiz baino beharrezkoago dela herritarron eskubideen eta gizarte justago baten alde lan egitea. Eskuin muturraren eta alderdi neoliberalen oldarraldi betean gaude, eta ezin dugu etsi”.
Diktaduraren hatzaparretan
Eskuin muturraz badaki zer edo zer Euliartek. 2017an, Argentinako gobernuak, artean Cristina Fernandez de Kischner presidente zela, Videla Generalaren Junta Militarrak eragindako biktimen zerrenda batean sartu zuen, beste milaka herritarrekin batera: “Estatu Terrorismoak kaltetutakoei aitortza egin ziguten, erahildakoen familiei, torturatuei, atxilotuei… biktima izera onartu eta kalte ordaina ordaintzen digute ordutik hona”.
Kalte ordain horren zati batekin gurasoei Argentinatik Olatxurako bidaia ordaindu zien: “Non bizi nintzen ezagutzea nahi nuen, Euskal Herrian eraiki dudan bizitzaren berri bertatik bertara izan zezaten. Oroitzapen ederrak ditut bidai hartaz” dio hunkituta. Aspaldiko kontuak diren arren, gaurkotasun handiz gogoratzen ditu deserrira bultzatu zuten arrazoiak: “Gaztetan, 22 urterekin, ezkerreko hainbat ikasle talde eta erakunde sindikaletan ibili nintzen nire sorterrian, Mendozan. Auzo txiroenetan sartu ginen Bobb apaizarekin batera, lagundu nahian. Askapenaren Teologiako kidea zen, eta argi zeukan eliza pulpitutik jeitsi eta herritarrengana hurbildu behar zela”.
Orduko militantzia eredu hark milaka aurpegi zituen, “behar zenerako geunden: eskolako materiala lortzeko diru bilketak egin genituen, uholde batzuen ondorioz hankaz gora geratu ziren hainbat herriren berreraikitzean parte hartu genuen… Ejerzitoarekin batera aritu ginen lanean hondamendi haren erdian, eta eurek metro bat aurreratzen zutenerako guk halako hiru genituen eginak”. Esperientzia hark erakutsi zion “sinesten duzun horren alde lan egiten duzunean geldiezina zarela”.
1976ko martxoaren 24an, baina, bere gaztetako amets guztiak zapuztuko zituen gertakariak leherrarazi zuen Argentina: Videla jenerala buru zuen militar talde batek estatu kolpea jo eta zortzi urteko diktadura odoltsua ezarri zuen herrialde osoan. “Hilabete batzuen buruan nire etxera etorri ziren, eta dena hankaz gora jarri zuten. Ez dakit zeren bila ibiliko ziren, dokumenturen bat edo agian, baina ez zuten ezer aurkitu”.
Lehen bisita hura ez zen bakarra ezta kezkagarriena ere izan: “bigarrenean zuzenean etorri ziren nire bila, eta beste hainbat kiderekin batera kartzela militar batera eraman ninduten, Mendozako zortzigarren artilleria errejimendura”. Ziurgabetasun handiko momentuak izan ziren Euliarte eta bere lagunentzat, “ez geneukan familiaren ezta abokatu baten berri, eta gure familiek ez zeukaten guri buruzko inongo informaziorik”.
Irainak, kolpeak eta torturak eguneroko ogia izan ziren kartzelaldian zehar: “Heldu eta egun batzuetara gerrako presoak ginela esan ziguten. Horrek zera esan nahi zuen, 23 ordu emango genituela ziegan sartuta, eta ordubete eskas patioan”. Esperientzia lazgarri hura esaldi batekin borobiltzen du abusutarrak: “ohikoa zen preso baten bila etortzea, ustez kartzelaz aldatuko zutelakoan, eta pertsona hori betirako desagertzea”.
Giza eskubideen aldeko erakundeen arabera, 30.000 pertsona desagerrarazi zituzten diktaduran zehar, 8.000 zifra ofizialen arabera
Giza eskubideen aldeko erakundeen arabera, 30.000 pertsona desagerrarazi zituzten diktaduran zehar, 8.000 zifra ofizialen arabera. Junta militarra zortzi urtez egon zen agintean, eta Videla buru izan zen bost urteak odoltsuenak izan ziren. Horaciok aldeko izan zuen zortea, “diktadurak bere irudia zuritu behar zuen nazioarteari begira, eta horregatik presoetako batzuk aske utzi zituen, ni neu horien artean”.
Horacio Euliarte: “Ezinezkoa zen niretzat lan bat aurkitzea. Lan baimenean idatzita utzi zuten kartzelan egona nintzela nire militantzia politikoagatik. Ez zidan inork lanik eman behar”
Urtebeteren ondoren, kalera irten bezain pronto ikusi zuen ezkerreko militante gazteak ezin zuela Argentinan jarraitu: “Ezinezkoa zen niretzat lan bat aurkitzea. Lan baimenean idatzita utzi zuten kartzelan egona nintzela nire militantzia politikoagatik. Ez zidan inork lanik eman behar”.
Katalunian panpinak egiten
Egoera ikusita itsaso zabala zeharkatzea erabaki zuen: “Katalunia aldean zebilen lagun batekin hitz egin eta Casteldefelsera joateko gonbita luzatu zidan”. Paperik gabe heldu zen 1979.urtean, Frankoren diktadura bukatu berritan, eta ez zuen errefuxiatu politikoei legez dagokien babesa eta estatusa lortzeko prozedura hasi nahi izan: “Errefuxiatu politiko batek ezin du bere sorterrira bueltatu. Espainiako diktadurak berrogei urte iraun bazuen, nork ziurtatu behar zidan Argentinakoak ez zuela horrenbeste iraungo? Ezin nintzen arriskatu, eta lehen hilabete horiek paperik gabe eman nituen”.
Paperik gabe bai, baina ez geldi. Lanbide bat lortu, edo lortu baino, asmatu egin zuen, artisautzarekin lotutakoa: Umeentzako panpinak egiten hasi zen. “Turistei saltzen genizkien, egungo manteroek egiten duten bezala”dio barrez. “Egoera ez zen samurra”, gaineratu du, “nire azalaren kolorea dela eta poliziak etengabe jazartzen ninduelako, egun manteroei bezala”, eta egoerak nazkatuta Kataluniatik alde egitea erabaki zuen. Hurrengo helmuga: Euskal Herria.
Bizitza berri bat Olatxun
“Santutxura heldu nintzen, Sagarminaga taldera”. Azkar jakin zuen ez zela bertan luzaro geratu behar: “nire sorterria, Mendoza, mendiz inguratuta dago: Andeetako mendilerroa, Cerro Aconcagua, Cerro Caracoles, Cerro Arco eta Cerro El Sosneado, kasurako”. Bostmila metroko mendi garai horien altean Euskal Herrikoak nabarmen etzanagoak dira, “baina berde kolore horrek berezi egiten ditu, bizipoza eta lasaitasuna ematen dit”.
Gauzak horrela, Abusuko Olatxun aurkitu zuen berriz hasteko bere tokia munduan: “hirian bertan egonda ere mendia eta natura pauso bakarrera daukagu”. Aldaketa garaia izan zen familia osoarentzat: “artisautzaren munduan murgildu ginen, baina ikusi genuen udako jaietan zehar irabazitakoa neguaren bueltan xahutzen genuela, eta zeozer finkoagoa bilatzeko tenorea heldu zitzaigun. Erabaki horren ondorioz nire bikotekideak Tximeleta denda ireki zuen Arrigorriagako herrigunean, eta horretan aritu ginen hamasei urtez”.
Ez zen hartu zuten erabaki garrantzitsu bakarra izan: “Euskal Herriarekiko eta euskal kulturarekiko atxikimendu handia geneukan, beraz alabak Zaratamoko Ikastolan matrikulatzea erabaki genuen. Ekonomikoki ahalegina izan, baina Euskal Herriari gure esker ona adierazteko modu bat ere bazen”.
%60 horren aldeko borroka
Gaur egunera etorrita, kezkatuta eta haserre nabaritzen zaio Horaciori, bere hitz egiteko modu patsadatsuak kontrakoa iradoki dezakeen arren: “gizartearen ikuspegi neoliberala guztiz gailentzen ari da gure agintariengan, eta horrek hondamendia dakarkigu gizartea moduan. Ordaindu ahal baduzu ondo, eta bestela hor konpon! Hezkuntzan, osasungintzan… arlo guztietan gertatzen ari da. Elkarlan publiko-pribatuaz hitz egiten entzuten dudanean badakit norbaitek bere poltsikoak beteko dituela, eta dirua herritarren patriketatik irtengo dela”.
Pentsionisten aldarrikapenez galdetuta, ñabardura bat egin nahi izan du hasi aurretik: “Lotsagarria iruditzen zait sektore jakin batzuetatik behin eta berriz errepikatzea pentsionistak pribilegiatuak garela. Pentsiodunen %60k 1.000 euro baino gutxiago jasotzen ditu hilean, eta portzentaia horretatik %60a emakumeak dira. Alargunen kasua, 600 euro jasotzen dituzte kasu askotan”.
“Pentsiodunen %60k 1.000 euro baino gutxiago jasotzen ditu hilean, eta portzentaia horretatik %60a emakumeak dira”
Azken asteetan asko hitz egin da pentsionisten inguruan komunikabideetan. “Herri Ekimen Legegilea aurkeztu genuen, gutxieneko pentsioak osatu zitezen, Lanbide arteko Gutxieneko Soldatarekin parekatuz”. 145.142 sinadura aldeko izan arren, “horrelako ekimen batek lortu duen kopuru handiena, zalantzarik gabe”, Eusko Jaurlaritzak ez zuen tramitera onartu, EAJ, PSE eta Voxen kontrako botoekin. “Sinestezina eta lotsagarria iruditzen zaigu euskal gizarteari eztabaida hau ukatu izana. 300 milioi eurokoa litzateke inbertsioa, eta Eusko Jaurlaritzak 18.000 milioi euroko aurrekontua dauka. Ez da eskumen falta, borondate falta baizik”.
Arnas luzeko borroka da eurena, astelehenero Hego Euskal Herriko plaza guztietara zabaltzen dutena, eta hainbat lan ildo ezberdin jorratzen dituena: “Ez da pentsioen kontua bakarrik. Zaharrentzako egoitzen afera ere hor dago. Negozioa egiten dute gure osasun eta ongizatearekin. 3.000 eta 4.000 euro hilean, zoratu al gara? Bankuekin ere haserre gaude, digitalizio etengabeak eta aurrez aurreko arreta desagertu izanak babesgabe utzi ditu pertsona asko. Gure C3 tren linea ez aipatzearren! Mugikortasun arazo larriak dituzte gure tren geltokietako askok, eta urteak joan urteak etorri ez dira konpontzen”.
Militantziaren gaziak bakarrik ez, gozoak ere nabarmendu nahi izan ditu Horaciok bukatu baino lehen: “2019an martxa abiatu genuen Euskal Herritik Madrilera. Zamalana egiteko furgoneta egoki bat neukan lez, hasiera batean nire egitekoa taldekideen maletak etabar garraiatzea izan zen. Goizean goiz jasotzen nituen guztiak, ibilbidea hasi baino lehen, eta hurrengo punturaino eramaten nuen dena. Kontua da 22 kilometro oso azkar egiten direla auto batean, beraz nahiko aspergarria zen niretzat”. Beste kideetako batzuk bere furgoneta garraiatzeko gai zirela ikusita, “nik ere martxaren zati bat oinez egin nahi nuela esan nien, eta hori adostu genuen”. Esperientzia “gogoangarritzat” dauka martxa hura: “makila bat oparitu zidaten beste parte hartzaileek, oroigarri moduan. Ez dut sekula ahaztuko”.
Martxa horrekin hasi zuen bere egitekoa Euliartek Pentsionisten mugimenduan, eta gaur egun arte lanean jarraitu du, militantziak zeharkatu duen bizitza bati jarraipena emanez.
☉ Arrigorriaga
Padura Mendi Taldeak ‘Arrigorriagako Mendiak’ martxa herrikoia antolatu du elkartearen 75. urteurrenean
Urteurrenaren jarduera guztiak 2026ko urtarrilaren amaieran iragarriko dituzte Lonbo aretoan antolatutako ekitaldi ofizialean
Datorren urtean 75 urte beteko ditu Arrigorriagako Padura Mendi Taldeak eta urteko jardueren egutegia kaleratu berri du.
Baina jarraian irakurri daiteken egutegi hau aurrerapen bat baino ez da, urtarrilaren amaieran urteurrenarekin lotutako gainontzeko jarduerak iragarriko dituztelako ekitaldi ofizial batean. Momentura arte 2026ko maiatzaren 24an eta ekainaren 20ko ekintzak dira urteurrenarekin lotura duten jarduerak (beltzez nabarmenduta).
“Urteurrenaren gainontzeko jarduerak urtarrilaren 30ean aurkeztuko ditugu Arrigorriagako Lonbo aretoan egingo den 75. urteurrenaren aurkezpenean”, azaldu du Olatz Ruiz de Azua Mendi elkarteko kideak. Arratsaldeko 19:00etan ipini dute hitzordua eta luntx bat antolatu dute. “Herriko kirol-talde guztiei luzatuko jake gonbidapena aurkezpen berezi horretara gerturatu daitezan, baina herri guztiarentzako irekia izango da”, argitu du.
Urteroko hitzordua
Bestalde, Arrigorriagako aurtengo azken jarduera urtero antolatzen duten Xanpain Eguna da, datorren abenduaren 31n. Egun horretan igoera egingo dute Artandara. Argala enparantzan lotu dira herriko mendizaleak 09:30ean. Hortik abiatuko dira maldan gora eta 12:00etan hamaiketakoa eta brindisa egingo dute San Segismundo baselizan.
Egutegia | Padura Mendi Taldearen urteko irteerak 2026
Jarraian agertzen diren jarduerak urte osorako programatutakoak dira. Guztien artean, maiatzaren 24an antolatutako ‘Arrigorriagako Mendiak’ martxa herrikoia eta ekainaren 20an prestatutako Artanda mendira igoera eta bazkari herrikoia urteurreneko jarduera bereziak dira.
Urtarrilak 9, ostirala
Batzar orokorra
Otsailak 8, igandea
Castrovalnera
Martxoak 13-15
Asteburuko eski irteera Jakara
Apirilak 26, igandea
Orio-Zumaia zeharkaldia
Maiatzak 24, igandea [urteurrena]
Arrigorriagako Mendiak martxa herrikoia
Ekainak 5-7
Asteburuko irteera: Espigüete (Cervera de Pisuerga, )
Ekainak 20, larunbata [urteurrena]
Artandara igoera + bazkari herrikoia
Ekainak 28, igandea
Igoera San Pedroko jaietara
Uztailak 19, igandea
Igoera Upoko jaietara
Irailak 25-27
Asteburuko irteera Pirinioetara (Sallent de Gallego)
Urriak 31, larunbata
Gorbeialdea: Muruako harrobiak-Bikotzgane zeharkaldia
Azaroak 22, igandea
Aizkorri-Aratz
Abenduak 31, osteguna
Xanpai eguna
☉ Etxebarri
Gazteen alokairua bultzatzeko Mirador proiektuko 14 etxebizitza erosteko aukera onartu du Etxebarriko Udalak
Etxebarrik Bizkaiko alokairu-preziorik altuenetakoa du: hileko 800 eurotik gorako bataz bestekoa. Udalaren asmoa da etxebizitza-politika publikoekiko konpromisoa sendotzea
Gazteei etxebizitza eskuratzeko aukera errazteko estrategiaren barruan, Etxebarriko Udalak urrats erabakigarri bat eman du.
Hain zuzen ere, Mirador proiektuko 14 etxebizitza erosteko aukera onartu du Udalak gazteentzako alokairu proiekturako bideratzeko.
Esku hartze honekin Udalak 2 milioi euroko inbertsioa egingo du.
“Helburua da Etxebarriko gazteak emantzipatu ahal izatea udalerritik alde egin behar izan gabe. Etxebizitza eta bizitzarako benetako aukerak aurkitzea nahi dugu hemen, eta horregatik ari gara alokairuko udal-parke hau bultzatzen”, esan du Iker Lopez alkateak.
800 eurotik gora
Etxebarriko udal ordezkariek adierazi dutenez, bataz beste 800 eurotik gora ordaintzen da hilero etxebizitza bat alokatzeagatik Etxebarrin.
Datuek adierazten dutenez, Etxebarrik Bizkaiko alokairu-preziorik altuenetako bat du gaur egun, Bilbo, Leioa, Getxo, Sopela eta Urdulizen atzetik.
“Era berean, salerosketaren batez besteko prezioa 230.000 euro ingurukoa da, eta zifra horiek nabarmen zailtzen dute gazteek lehen etxebizitza eskuratzea”, dio Lopezek.
Aldi berean, Etxebarri da gazteen hazkunderik handiena duen Bizkaiko udalerria [irakurri hemen azaroan GEURIAn publikatu dugun erreportajea]: “Biztanleen % 24 inguruk 20 urte baino gutxiago ditu, eta horrek bizitegi-alternatiba eskuragarriak bermatuko dituzten udal-politikak bultzatzeko beharra indartzen du”, dio Etxebarriko alkateak.
“Horregatik, Mirador programari esker, udal-etxebizitzen parke berri hori eraikin berean kontzentratu ahal izango da, eta horrek parkearen kudeaketa erraztu eta erkidegoko kostuak murriztuko ditu. Gainera, Udalak beste sei etxebizitza izango ditu sustapen berean, eta erabilera sozialetarako erabiliko dira, udal-zerbitzuen esparruan”, dio Lopezek.
Neurri horrekin, Etxebarriko Udalak etxebizitza-politika publikoekiko konpromisoa sendotuko du. Ildo horretan, Udalak 22 etxebizitza erostea ere aurreikusi du, 3,5 milioi euro bideratuta.
☉ Arrigorriaga
‘Battle Oilar’, film-laburrak bertso bihurtuko dituen ekintza dakar Umorea Labur jaialdiak
Aurtengoa 24. edizioa izango da eta abenduaren 15etik 20ra antolatu dute Arrigorriagako herrigunean
Gaur goizean Arrigorriagako Umorea Labur jaialdiaren aurkezpena egin dute Lanbarri Kultur Elkartearekin batera udaletxeko osoko bilkuren aretoan. Aurtengoa 24. edizioa izango da eta abenduaren 15etik 20ra antolatu dute.
“Heldu, kurbak datoz eta! Humor en Corto estatuko komedia zinemaldi guztien aitona da, eta mundu osoko beteranoenetako bat”, horrela hasi dira motorrak berotzen jaialdiaren webgunean.
Gaurko ekitaldia Aitor Arenas Umorea Labur jaialdiko zuzendariak (Arrigorriaga, 1981) aurkeztu du, Maite Ibarra Arrigorrisagako alkatearekin eta Iratxe Rubio kultura zinegotziarekin batera.
“Beti esaten dugu urtetik urtera hurrengo edizioa aurrekoa baino hobeagoa izango dela. 2023ko jaialdia amaitzean, 24. edizioa trantsizio moduan planteatu nahi izan genuen, 2026koa 25. urteurrena delako”, azaldu du Arenasek. “Mende laurdena asko izango da eta aurtengo edizioa trantsizio modura planteatu bagenuen ere, ez dugu bete”, azaldu du barrez, jaialdiko estiloari eutsiz.
“Pausu handiagoa eman dugu”, jarraitu du arrigorriagarrak eta betiko estiloari eutsiz programazio onena osatzen saiatu direla gehitu du: urtero lez, atal ofizialean Espainiako film laburren ‘Jaja’, nazioartekoen ‘Haha’ eta euskarazko film laburren ‘KarKar’ atalak bereizi dituzte. “Programazio koherente eta indartsua sortzen saiatu eta lortu dugula esan genezake, antzinatik geneuzkan zenbait ekimen gauzatuz”, azpimarratu du jaialdiko zuzendariak.
Aitor Arenas, Umorea Labur jaialdiko zuzendaria // Geuria
Laburrez harago
Duela gutxi zendutako Jose Luis Cienfuegos Seminciko zuzendari ohiak zioen programazio on bat osatzea filmak programatzea baino gehiago zela: “Cienfuegosek esaten zuen jaialdi batean programazioaz gainera, paraleloan antolatutako jarduerak, erakusketak… egon behar zirela, eta horixe bera saiatu gara egiten Arrigorriagako Umorea Labur jaialdian.
Aurten #NoSoloPaja atala mantenduko dute ere, herriko eta eskualdeko sortzaileen lanei ikusgarritasuna emanez eta ‘The Artic Circle Trail’, ‘Gatz Arana’ edo ‘Eguneroko Egoerak’ bezalako laburmetraiak proietatuko dira Lonbo aretoan, abenduaren 15ean bertan.
Gainera, ‘JaJam Sessions’ atala finkatuko dute eta aurten Ane Lindanek bakarrizketa eskainiko du Txistu tabernan, besteak beste.
Abenduaren 12tik 20ra bitartean Sitges-en hasitako ‘Fun & Terror’ erakusketa ikusteko aukera egongo da Txokoa-meeting pointean (Urgoiti pasealekua, 7). Erakusketa Borja Crespok gidatuko du (Getxo eta Bartzelonako Komiki Erakusketako zuzendaria, El Correoko kritikoa…)
Jaialdiaren aurkezpena, medioekin // Geuria
Euskara, indartuta
Aurtengo berritasunen artean Battle Oilar atala egongo da. Bertan, laburmetrai batzuk programatuko dituzte eta ikusentzunezko lan horiek ipiniko dute jarraian agertuko diren bertsolarien gaia: “Bertsolariek laburmetraiak interpretatu eta bertsotan bihurtuko dituzte. Bertsolarien artean zirikadak ikusiko ditugu, umore klabean betiere”, azaldu du Arenasek.
Arrigorriagarren hala eskatuta, ‘Kontziliakzioa’ izeneko zerbitzua sortu dute aurten ere jaialdian. Atal hau film laburrak ikusi nahi zituzten baina ezin zuten gurasoei zuzenduta dagoela zehaztu du Arenasek. “Publiko kritikoarekin lan egitea gustoko dugula esaten dugunean haurrei buruz ari gara. Dinamizatzaile bat arduratuko da saioak gidatzeaz. Txikiek filmak ikusiko dituzte baina solasaldiak, tailerrak eta jolasak izango dituzte bertan ere. Helburua bertan zinemarekiko grina piztea da”. Kontziliakzioa Lehen Hezkuntzako lehen zikloari zuzenduta dago eta Kilimusi Eskaut taldeko kideen laguntza izango dute, herriko eragileen arteko laguntza bultzatuz.
‘Umorea Lab’ atala ere egongo da Arrigorriagan aurten, Edurne Garitazelaia Kultur Etxean, hain zuzen. Jarduera hau zinemagintza ikasten ari diren pertsonei zuzenduta dago eta film laburren pitchinga egiteko nozioak, mahai-inguruak eta Javier Aguayoren ()Sin Gluten) ‘¡Voy a venderlo todo! masterclassa antolatu dituzte, besteak beste.
Arenas, jaialdiaren aurtengo kartelarekin // Geuria
Aurreko urteetan ez bezala, jaialdiak ez du programaziorik sortu Arrigorriagako institutuarekin. Erabaki horren arrazoiaren inguruan galdetzean, GEURIAk egindako galdera “jaialdiko arduradunei ez zaiela egin behar” azaldu du Umorea Laburreko zuzendariak.”Lanbarri institutuko ikasle eta irakasle batzuen eskutik jaio zen gazteek asteburuetan aisialdiko jarduerak egiteko: txotxongiloak, poesia… denborak aurrera egin ahala jarduerak moldatzen joan ziren eta Lanbarriko jarduera nagusia ikusentzunezkoak egitea izan zen. Horren ondorioz jaio zen Umorea Labur jaialdia, Lonbo aretoaren jaiotzarekin batera”.
Hala ere, eta komunitatea sortzearen ideiari helduz, Arenasek nabarmendu du institutuak jaialdiaren ateak zabalik dituela hurrengo edizioetan elkarlana egiteko.
Umorea Laburrean jaialdiak osagarri berezi bi ditu: kalitatea eta arraksta”, laburbildu du Iratxe Rubio kultura zinegotziak. “24 edizioetan zehar bertan mantendu den jaialdia da eta erreferente bilakatu da”. Rubioren hitzetan, jaialdiak hiru ekarpen egiten dizkio udalerriari: kanpo proiekzioa, Arrigorriaga mapan kokatuz, kultur aniztasuna eta Lanbarri elkartearen konpromisoa.
“Urteetan Lanbarri elkarteko kideek lan nekaezina egin dute kulturaren eta artearen mundu honetan umoreari kalitatezko espazioa emateko”, azaldu du Maite Ibarrak. “Eta zalantzarik gabe lortu egin dute. Urte hauetan erakutsi digute umorearen bidez, ondo pasatzeaz gain kritika eta analisi sakonak egin daitezkeela. Munduari begiratzeko modu bate dela, alegia”.
☉ Basauri
Bazkarian beste zomorro bat agertu dela salatu dute Basozelai-Gaztelu ikastetxeko gurasoek
Ikasle baten arroz platerean agertu zen atzo zomorroa. Azaroan zizare bat topatu zuen bere babarrun platerean beste ikasle batek
Basozelai-Gaztelu ikastetxeko ikasle baten janari platerean zomorro bat berriro agertu dela salatu dute gurasoek.
Gertaerak atzo jazo ziren: jantokian, lehenengo platera, arroza tomatearekin, jaten ari zela zomorro bat topatu zuen ikasle batek.
“Bigarren txandan izan zen: lehen txandakoek normal bazkaldu zuten, baina bigarren txandan, zomorroa aurkitu bezain laster, plater guztiak kendu zituzten”, esan dio guraso batek GEURIAri.
Kontatu orduko, jantokiko arduradunak arroza jaten ari ziren ikasleei lehen platera kentzeko agindua eman zuen.
Era berean, enpresa arduradunari eta Hezkuntza Sailari gertakariaren berri eman zioten. Gainera, zomorroaren lagina ere bidali diote Hezkuntza Sailari azter dezaten.
Zizarea azaroan
Ez da lehehengoa aldia zomorro bat agertzen dela ikasleen bazkariko plater batean. Hain zuzen ere, azaroaren 18, zizare bat topatu zuen ikasle batek bere babarrun platerean.
Basozelai-Gaztelu ikastetxeko gurasoek “haserrea” adierazi zuten orduan. Hala ere, ezinegon eta kezka hori ez da herriko ikastetxe horretara bakarrik mugatzen; Basauriko sei ikastetxe publikoetako Guraso Elkarteek.
“Zerbitzu honen azpikontratazioak gertakari onartezinak eragiten ditu oraindik ere: menu ez osasungarriak, kalitate eta kantitate txikikoak; osagai izoztu eta aurreprestatuekin egindako elaborazioak eta janari ultra prozesatua; entregak ez betetzeagatik termoetan denbora gehiegi ematen duten janariak: ikastetxeen errealitatearekin bat ez datozen ratioak dituzten langile gutxiegi; eta langileen ordezkapen falta… Horrek guztiak gure seme-alaben beharrak betetzen ez dituen elikadura eta behar bezala eman ezin den zerbitzua eragiten ditu”, salatu zuten azaroan Bizkotxalde, Sofia Taramona, Basozelai-Gaztelu, Arizko Ikastola, Kareaga Goikoa eta Etxegarai ikastetxeetako guraso elkarteek.
Eskola-sukaldearen proiektua
Ildo horretan, Eusko Jaurlaritzak ekainean iragarri zuen Basaurin eskola-sukaldea martxan jartzeko promesa “behingoz” bete dezala eskatu dute.
Eta, Hezkuntza Sailak berretsi du Basaurin eskola-sukaldea martxan jartzeko bere “konpromiso irmoa”. Eskola-sukalde horrekin “eredu osasungarriagoa, jasangarriagoa eta hurbilagoa eskaini” nahi du Jaurlaritzak.
Dagoeneko “hainbat alternatiba tekniko” aztertu dituztela esan zuen Hezkuntza Sailak azaroaren 26an, eta Basauriko guraso elkarteekin bildu nahi zutela ere adierazi zuen, “egindako aurrerapenak partekatzeko eta hurrengo urratsak azaltzeko”. Baina, momentuz, ez dute bilera horren berririk.
Basauriko Udalak, bere aldetik, guraso elkarteen eskaerei babesa eman die, eta “behar horiek dagozkien erakundeei helarazteko egindako lan bateratua eta etengabea” azpimarratu dute.
“Eusko Jaurlaritzarekin etengabeko harremana mantentzen dugu proiektuaren berri izateko, eta esan digute proiektua aurrera doala”, diote udal ordezkariek.
Ildo horretan, Basauriko Udalak adierazi du proiektu hau “ahalik eta azkarren” gauzatu dadin eta, “kalitatezko zerbitzu baten adibide izan dadin”, beharrezkoa den guztian laguntzeko eta lankidetzan aritzeko prest dagoela.
☉ Hego Uribe
ZOZKETA | Bizkaiko Bertsolari Txapelketaren finalerako sarrera bikoitza irabazi gura duzu?
Galdakaotik pasa eta gero, Bizkaiko Bertsolari Txapelketaren finala heldu da: Abenduaren 20an, Bilbon, Casillan, 17:00etatik aurrera.
Onintza Enbeita, Jone Uria, Xabat Galletebeitia, Oihana Bartra, Aitor Etxebarriazarraga, Aitor Bizkarra, Gorka Pagonabarraga eta Txaber Altube izango dira finalean arituko diren bertsolariak.
Geuriak sarrera bikoitz bat zozketatzen ari da Instagram sare sozialean.
Padura Mendi Taldeak ‘Arrigorriagako Mendiak’ martxa herrikoia antolatu du elkartearen 75. urteurrenean
Gazteen alokairua bultzatzeko Mirador proiektuko 14 etxebizitza erosteko aukera onartu du Etxebarriko Udalak
‘Battle Oilar’, film-laburrak bertso bihurtuko dituen ekintza dakar Umorea Labur jaialdiak
Argazkiak | Galdakaoko Mintzodromoak 120 lagun batu ditu gaur Kurtzeko frontoian
Argazkiak | Gatibuko Alex Sardui eta Mirua taldeko Maitane Iruiñ Basauriko Musika Eskolaren ekitaldian izan dira
